TVT 54

Sending the Bee as a Messenger.

வண்டு விடுதூது

2531 வீசும்சிறகால்பறத்திர் * விண்ணாடுநுங்கட்கெளிது
பேசும்படியன்னபேசியும்போவது * நெய்தொடுவுண்டு
ஏசும்படியன்னசெய்யும்எம்மீசர்விண்ணோர்பிரானார்
மாசில்மலரடிக்கீழ் * எம்மைச்சேர்விக்கும்வண்டுகளே!

2531 vīcum ciṟakāl paṟattīr * viṇ nāṭu nuṅkaṭku ĕl̤itu *
pecum paṭi aṉṉa peciyum povatu ** nĕy tŏṭu uṇṭu
ecumpaṭi aṉṉa cĕyyum ĕm īcar viṇṇor pirāṉār *
mācu il malar aṭikkīzh * ĕmmaic cervikkum vaṇṭukal̤e54

Ragam

Thalam

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

2531. Sending bees as messengers, she says, “O bees, it is easy for you to fly to the sky where he is. Before you go to see him, make sure you remember clearly the message that I give you. Go to his faultless lotus feet and tell him. The cowherd women scolded him because he stole their butter and ate it, but I won’t say anything like that. Help me reach his faultless feet. ”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

விண்ணோர் பிரானார் — நித்யசூரிகளின் ஸ்வாமி; நெய் தொடு உண்டு — நெய்யை களவு செய்து உண்டு; ஏசும் படி அன்ன — பரிகாசம்; செய்யும் — செய்யும்படியாக நடந்துகொண்டு; எம் ஈசர் — நம் ஈசனான பெருமானின்; மாசில் மலர் — குற்றமற்ற புஷ்பம் போன்ற; அடிக் கீழ் — திருவடிகளின் கீழ்; எம்மைச் சேர்விக்கும் — எம்மைச் சேர்விக்கும்; வண்டுகளே — வண்டுகளே!; வீசும் சிறகால் — வேகமாக வீசுகிற சிறகுகளாலே; பறத்திர் — பறந்து செல்லவல்லீர்; விண் நாடு — பரமபதம் செல்வது; நுங்கட்கு எளிது — உங்களுக்கு எளிது; பேசும் படி — அங்கு சென்று பேசும்படி சொன்ன; அன்ன — அந்த வார்த்தைகளை; பேசியும் — எனக்கு ஒரு முறை பேசி; போவது — காட்டுங்கள்

viṇṇŏr — for nithyasūris; pirānār — being their lord; ney — ghee; thodu — stealing; uṇdu — eating it; ĕsumbadi — such that (enemies) ridicule; anna — activities like that; seyyum — one who carries out; em īsar — being our swāmy, his; māsu il — without any fault; malar — like a soft flower; adikkīzh — under [his] divine feet; emmai — us; sĕrvikkum — having the ability to take us [there]; vaṇdugal̤ĕ — ŏh beetles!; vīsum — spread out; siṛagāl — with wings; paṛaththīr — you are flying; nungatku — for you; viṇṇādu — paramapadham which is in paramākāṣam; el̤idhu — will be easy (and natural); pĕsumbadi — whatever is to be spoken (there); anna — those words; pĕsiyum pŏvadhu — should speak (in our presence)

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

Oh revered beetles! You are graciously endowed with the sublime capacity to lead us unto the faultless, flower-like, and tender divine feet of Sarveśvaran, the Supreme Lord of all. He is that very same Sriman Nārāyaṇa who, in an act of infinite love and accessibility, subjected Himself to derisive words after His divine līlā of stealing

+ Read more

TVT 53 TVT 55