TVM 9.6.7

My Soul Thinks of My Father and Dissolves.

என் உயிர் என்னப்பனை நினைந்து கரையும்

3734 காட்கரையேத்தும் அதனுள்கண்ணா! என்னும் *
வேட்கைநோய்கூர நினைந்துகரைந்துகும் *
ஆட்கொள்வானொத்து என்னுயிருண்டமாயனால் *
கோட்குறைபட்டது என்னாருயிர்கோளுண்டே.

3734 kāṭkarai ettum * ataṉul̤ kaṇṇā ĕṉṉum *
veṭkai noy kūra * niṉaintu karaintu ukum **
āṭkŏl̤vāṉ ŏttu * ĕṉ uyir uṇṭa māyaṉāl *
kol̤ kuṟaipaṭṭatu * ĕṉ ār uyir kol̤ uṇṭe (7)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirukkātkarai

Simple Translation

3734. The wondrous Lord did consume my soul after getting inside me, as if to make me His vassal. Yet, what little remains of my soul proclaims the glory of Kāṭkarai and calls out to Him who dwells therein. Oh, my Lord Kaṇṇā, love-sick, my soul dwindles, recounting His ravishing love during our erstwhile union.

Explanatory Notes

Consumed by God-love, the Āzhvār feels that he has been fully consumed by God. Still, he keeps pining for Him and the pilgrim centre where He stands enshrined and this shows that a little bit of his partly eaten-up soul is still lingering. Wonder-struck and overwhelmed indeed is the Āzhvār, that the Omniscient Lord should dote on a frail being, like him, in this manner.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஆட்கொள்வான் ஒத்து — அடிமை கொள்வது போல் புகுந்து; மாயனால் — மாயனான எம்பெருமான்; என் உயிர் — என் ஆத்மாவை அநுபவித்து; உண்ட கோள் உண்டே — விழுங்கியது போக; கோள் குறை பட்டது — சிறிதே எஞ்சி உள்ளது; என் ஆர் உயிர் — என் ஆத்மா; காட்கரை — திருக்காட்கரையை; ஏத்தும் — வாழ்த்தி வணங்கும்; அதனுள் — திருக்காட்கரையில் இருக்கும்; கண்ணா! என்னும் — கண்ணனை கண்ணா என்று; வேட்கை நோய் கூற — காதல் நோய் மிகுதியால் கூற; நினைந்து — நினைத்து என் மனம்; கரைந்து உகும் — கரைந்து உருகி சிதிலமாகிறது

uṇda — consumed inside him; māyanāl — by the amaśing personality; kŏl̤ uṇdĕ — even after being consumed; kŏl̤ — enjoyment; kuṛaipattadhu — said to be remainder; en ār uyir — my soul; kātkarai — thirukkātkarai (where he is residing); ĕththum — will praise;; adhanul̤ — standing in there; kaṇṇā ennum — will call him who is obedient, as -kaṇṇā-;; vĕtkai nŏy — desire to enjoy; kūra — to increase; ninaindhu — thought (about his interactions); karaindhu — becoming broken; ugum — will melt to become fluid;; kŏl̤ uṇdān anṛi vandhu — coming unconditionally instead of being pursued (by me); en uyir — my āthmā (soul)

Detailed Explanation

In this seventh pāsuram, Śrī Nammāzhvār reveals the profound experience of being utterly consumed by the Supreme Lord, Sriman Nārāyaṇa. As articulated by the great ācāryas such as Nañjīyar, the central theme is that Emperumāṉ, feigning the act of accepting the Āzhvār's service (adiyēn), entered into him, consumed his very soul completely, and yet, paradoxically, remained

+ Read more

TVM 9.6.6 TVM 9.6.8