TVM 9.10.1

Worship the Lord of Tirukkaṇṇapuram and Rise.

திருக்கண்ணபுரத்தானைத் தொழுதெழுமின்

3772 மாலைநண்ணித் தொழுதெழுமினோவினைகெட *
காலைமாலை கமலமலரிட்டுநீர் *
வேலைமோதும்மதிள்சூழ் திருக்கண்ணபுரத்து *
ஆலின்மேலால்அமர்ந்தான் அடியிணைகளே. (2)

3772 ## mālai naṇṇit * tŏzhutu ĕzhumiṉo viṉai kĕṭa *
kālai mālai * kamala malar iṭṭu nīr **
velai motum matil̤ cūzh * tirukkaṇṇapurattu *
āliṉmel āl amarntāṉ * aṭi iṇaikal̤e (1)

Ragam

Kēdāragauḷa / கேதாரகௌள

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Upadesam

Divya Desam

Thirukkannapuram, Thiruvāli Thirunagari

Simple Translation

3772. Approach the Lord at Tirukkaṇṇapuram, surrounded by walls where the ocean waves crash, the One who reclined on a fig leaf on a vast expanse of water, and worship Him, everyone. Place lotus flowers at His beautiful feet day and night, and attain salvation, cleansed of all your sins.

Explanatory Notes

(i) What the Āzhvār preaches, in this decad, is briefly mentioned here. There is indeed no restriction on the flowers with which the Lord is to be worshipped. No flower is taboo and, in the name of burning incense, as part of worship, even a heap of garbage could be burnt and smoke raised therefrom. The outward offerings may be trifles but, in God’s eyes, they carry much

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வேலை மோதும் — கடல் அலைகளால் மோதப்பட்ட; மதிள் சூழ் — மதிள்களால் சூழப்பட்ட; திருக்கண்ணபுரத்து — திருக்கண்ணபுரத்தில்; ஆலின் மேல் — ஆலிலை மேல்; ஆல் அமர்ந்தான் — அமர்ந்த பெருமானின்; அடி இணைகளே — திருவடிகளை; காலை மாலை — காலை மாலை இரு வேளைகளிலும்; மாலை நண்ணி — பரம பக்தியோடு; கமல மலர் இட்டு — தாமரைப் பூக்களை ஸமர்ப்பித்து; நீர் — நீங்கள்; தொழுது எழுமினோ — வாழ்த்தி வணங்குங்கள்; வினை கெட — உங்கள் பாவம் தொலையும்

madhil̤ sūzh — surrounded by fort; thiurukkaṇṇapuraththu — one who is residing in thirukkaṇṇapuram; ālil mĕlāl amarndhān adi iṇaigal̤ — towards the divine feet of emperumān protecting the universe, being vatathal̤aṣāyi (resting on pipal leaf), with agadithagatanā sāmarthyam (ability to unite opposing aspects); mālai — great love; naṇṇi — acquiring; kālai mālai — without distinguishing between night and day; kamala malar — distinguished lotus flowers; ittu — offering; nīr — you; vinai — your sorrow which blocks the enjoyment; keda — be relieved; thozhudhu ezhuminŏ — engage in acts which match the servitude and attain upliftment, as said in -badhdhānjaliputā:-.; thoṇdar — having desire to enjoy; nīr — you [plural]

Detailed Explanation

In this profound pāsuraṁ, which serves as a succinct encapsulation of the chapter's central theme, Śrī Nammāzhvār highlights the supreme efficacy of śaraṇāgati, or unconditional surrender. He lovingly instructs all souls to seek refuge at the lotus feet of Emperumān, who is mercifully standing in His arcā form at the holy kṣetra of Tirukkaṇṇapuram, assuring that

+ Read more

TVM 9.10.2