TVM 9.1.2

The Support of Lord Rāma is the Greatest Treasure.

இராமபிரானின் துணையே சிறந்த பொருள்

3674 துணையும் சார்வுமாகுவார்போல் சுற்றத்தவர்பிறரும் *
அணையவந்தஆக்கமுண்டேல் அட்டைகள்போல்சுவைப்பர் *
கணையொன்றாலேயேழ்மரமும்எய்த எம்கார்முகிலை *
புணையென்றுய்யப்போகலல்லால் இல்லைகண்டீர் பொருளே.

TVM.9.1.2

3674 tuṇaiyum cārvum ākuvār pol * cuṟṟattavar piṟarum *
aṇaiya vanta ākkam uṇṭel * aṭṭaikal̤pol cuvaippar **
kaṇai ŏṉṟāle ezh maramum ĕyta * ĕm kār mukilai *
puṇai ĕṉṟu uyyap pokal allāl * illai kaṇṭīr pŏrul̤e (2)

Ragam

Senjurutti / செஞ்சுருட்டி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru VaDa mathurai

Simple Translation

3674. Earthly relatives and others often pursue your wealth under the guise of being genuine benefactors, but their intentions are like leeches, draining you as long as they can. It's wiser to seek refuge in our cloud-hued Lord, who effortlessly pierced seven trees with just one arrow. Relying on others is futile; turning to the Lord is the true path.

Explanatory Notes

(i) (The earthly relations flock, in strength, to those enjoying wealth and opulence, just to grab whatever they can. These are veritable parasites, putting on the garb of well-wishers and benefactors and are least dependable. On the other hand, the Lord succours even those who are sceptical and entertain doubts about His strength and dispensation. Sugrīva’s attitude towards

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

துணையும் — ஆபத்துக் காலத்தில் துணை போலவும்; சார்வும் — சார்வு போலவும்; ஆகுவார் போல் — உதவுவது போல்; சுற்றத்தவர் பிறரும் — உறவினர்களும் மற்றவர்களும்; ஆக்கம் உண்டேல் — செல்வம் உள்ள வரை; அட்டைகள் போல் — அட்டைகள் போல்; அணைய வந்த — உடன் வந்து; சுவைப்பர் — ஒட்டி உறவாடுவார்கள்; கணை ஒன்றாலே — ஓர் அம்பாலே; ஏழ் மரமும் எய்த — ஏழு மராமரங்களையும் எய்த; எம் கார் முகிலை — எம் காளமேகப் பெருமானை; புணை என்று உய்ய — தஞ்சம் என்று உய்ய; போகல் அல்லால் — ஒரே வழி என்பதைத் தவிர; பொருளே இல்லை — வேறு வழி இல்லை என்பதை; கண்டீர் — அறிவீர்களாக

āguvār pŏl — pretending to be; suṝaththavar — relatives; piṛarum — others; aṇaiya — their; vandha — getting; ākkam — benefit; uṇdĕl — if present; attaigal̤ pŏl — like leeches; suvaippar — pretending to be doing favour for him, but will suck out completely;; kaṇai onṛālĕ — with an arrow; ĕzh maramum — seven ebony trees; eydha — the benefactor who shot; em — one who makes us faithful too; kārmugilai — one who has the nature of a dark cloud; puṇai enṛu — considering as refuge; uyyap pŏgal allāl — other than being uplifted; porul̤ — benefit; illai — not there.; kai — in hand; porul̤ — wealth

Detailed Explanation

In this second pāsūram, the Āzhvār emphatically instructs the soul to turn away from discardable, worldly connections and instead to firmly hold unto the lotus feet of the son of Daśaratha, whose very nature is to be benevolent towards His devotees. He contrasts those who merely feign beneficence for their own selfish gain with the Supreme Lord, who is solely focused

+ Read more

TVM 9.1.1 TVM 9.1.3