TVM 8.9.7

She Has Attained the Feet of Kaṇṇaṉ.

இவள் கண்ணன் தாள் அடைந்தாள்

3657 மெல்லிலைச்செல்வவண்கொடிபுல்க வீங்கிளந்தாள் கமுகின் *
மல்லிலைமடல்வாழைஈங்கனிசூழ்ந்து மணம்கமழ்ந்து *
புல்லிலைத்தெங்கினூடு காலுலவும்தண்திருப்பூலியுர் *
மல்லலஞ்செல்வக்கண்ணன் தாளடைந்தாள் இம்மடவரலே.

TVM.8.9.7

3657 mĕl ilaic cĕlva vaṇ kŏṭip pulka *
vīṅku il̤am tāl̤ kamukiṉ *
mal ilai maṭal vāzhai * īṉ kaṉi cūzhntu
maṇam kamazhntu **
pul ilait tĕṅkiṉūṭu * kāl ulavum
taṇ tiruppuliyūr *
mallal am cĕlvak kaṇṇaṉ tāl̤ aṭaintāl̤ *
im maṭavarale (7)

Ragam

Shrī / ஸ்ரீ

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Thozhi (Friend)

Divya Desam

Thirup Puliyur

Simple Translation

3657. It seems this young lady has reached the bounteous feet of the Lord in cool Tiruppuliyūr. There, the southerly breeze plays amid coconut groves, and ripe bunches of plantains waft a sweet fragrance. Lovely betel creepers nestle against mature, sturdy arecanut trees.

Explanatory Notes

“Even the inanimate things of Tiruppuliyūr live in close amity, moving hand in gloves; in such a glorious setting, the Nāyakī would appear to have mingled with the presiding Deity of the place and got on very well with Him,” says the mate unto the elders.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மெல் இலைச் செல்வ — மெல்லிய இலைத் தழைப்பான; வண் கொடி — அழகிய வெற்றிலைக்கொடி; புல்க — சூழ்ந்து அணைக்க; வீங்கு இளம் — அத்தாலே முதிர்ந்து இளம்; தாள் கமுகின் — தாள்களை உடைய பாக்கு மரத்தில் படர; மல் இலை — செறிந்த இலைகளையும்; மடல் வாழை — மடல்களையுமுடைய வாழையின்; ஈங் கனி சூழ்ந்து — பழக்குலைகள் சூழ்ந்த; மணம் கமழ்ந்து — மணம் கமழும்; புல் இலை — செறிந்த ஓலைகளையுடைய; தெங்கினுடு — தென்னை மரங்களின் நடுவே; கால் உலவும் — தென்றல் காற்று உலவும்; தண் திருப்புலியூர் — குளிர்ந்த திருப்புலியூரில்; மல்லல் செல்வ — செல்வச் செருக்கோடு கூடின; அம் கண்ணன் தாள் — அழகிய கண்ணன் திருவடிகளை; அடைந்தாள் — அடைந்தாள்; இம் மடவரலே — இந்த தலைவியான எங்கள் தோழி

selvam — having wealth of beauty; vaṇ — having generosity (by supporting those which needs support); kodi — betel creeper; pulga — as it embraces; vīngu — being well-grown (due to the union); il̤am — very soft; thāl̤ — having the bottom portion; kamugin — being close to the areca tree; mal — dense; ilai — leaf; madal — having flower petal (which appears to be a tool for service); vāzhai — plantain trees; īn — charming, infinitely enjoyable; kani — ripened fruits; sūzhndhu — due to being in contact with; maṇam kamazhndhu — greatly fragrant; pul — dense; ilai — having leaf; thengin — (tall) coconut trees; ūdu — in between; kāl — southerly wind (which travels as per its desire); ulavum — to roam around; thaṇ — invigorating; thiruppuliyūr — in thiruppuliyūr; mallalam selvam — having great wealth of love; kaṇṇan — krishṇa; thāl̤ — divine feet; im madavaral — this young-hearted parānguṣa nāyaki; adaindhāl̤ — reached and enjoyed; annaimīrgatku — for you, mothers; en — what words

Detailed Explanation

In this seventh pāśuram of the ninth chapter, as elucidated by the great ācāryas Nanjīyar, Periyavāchchān Piḷḷai, and Nampiḷḷai, the friend of Parāṅkuśa Nāyakī makes a profound observation. She declares, "Even the very plants and creepers of the divine land of Thiruppuliyūr are intensely affectionate towards one another, sustaining themselves through their sacred union.

+ Read more

TVM 8.9.6 TVM 8.9.8