TVM 8.3.9

I Will Declare that I am a Servant to Tirumāl Alone.

திருமாலுக்கே நான் அடிமை என்பேன்

3593 திருமால்! நான்முகன் செஞ்சடையானென்றிவர்கள் * எம்
பெருமான்தன்மையை யாரறிகிற்பார்? பேசியென்? *
ஒருமாமுதல்வா! ஊழிப்பிரான்! என்னையாளுடை *
கருமாமேனியன்! என்பன் என்காதல்கலக்கவே.

TVM.8.3.9

3593 tirumāl nāṉmukaṉ * cĕñcaṭaiyāṉ ĕṉṟu ivarkal̤ * ĕm
pĕrumāṉ taṉmaiyai * yār aṟikiṟpār? peci ĕṉ? **
ŏru mā mutalvā * ūzhip pirāṉ ĕṉṉai āl̤uṭai *
karu mā meṉiyaṉ ĕṉpaṉ * ĕṉ kātal kalakkave (9)

Ragam

Varāḷi / வராளி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3593. Tirumāl, can either Nānmukaṉ or the one with matted locks red comprehend Your tenderness? It's indeed futile to discuss this. With a mind confounded by deep love, I keep saying, You are the unique Primate, my Lord, controlling time and all else, enthralled by Your exquisite bluish-tinted Form.

Explanatory Notes

On the Āzhvār being told by the Lord that there is hardly any room for the fears entertained by him regarding His safety, when the four-headed Brahmā and a host of other Devas were there to attend on Him, the Āzhvār rebuts this position. He points out that they are not the persons to appreciate Him, in terms of His remarkable tenderness and bewitching Form, being mere

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

திருமால்! — திருமாலே!; நான்முகன் — பிரமன் என்றும்; செஞ்சடையான் என்று — ருத்திரன் என்றும்; இவர்கள் — சொல்லப் படுகிறவர்களில் யார்தான்; எம் பெருமான் — எம்பெருமானான உன்னுடைய; தன்மையை யார் — ஸ்வபாவத்தை; அறிகிற்பார்? — அறியவல்லார் யார்? என்று; பேசி என்? — இதைப் பேசி என்ன பயன்?; ஒரு மா முதல்வா! — ஒப்பற்ற காரணபூதனே!; ஊழிப் பிரான்! — காலம் ஆகியவற்றை நியமிப்பவனே!; என்னை ஆளுடை — என்னையடிமை கொண்ட; என் காதல் — என்னுடைய காதல்; கலக்கவே — நெஞ்சைக் கலக்க; கரு மா மேனியன்! — கரியகோலத் திருவுருவனே!; என்பன் — என்று இவ்வளவே அன்றோ நான் சொல்ல வல்லேன்

nānmugan — brahmā (who is engaged in multifaceted creation); sem sadaiyān — rudhra (who is engaged in penance); enṛu — well known in this manner; ivaragal̤ — these personalities; emperumān — you who are my lord and greater than all; thanmaiyai — distinguished aspects such as beauty, tenderness etc; aṛigiṛpār — those who are capable of knowing; ār — who?; en — my; kādhal — love; kalakka — bewilder (my heart); oru — distinguished; mā mudhalvā — ŏh supreme cause!; ūzhi — as per the time; pirān — oh benefactor!; ennai — me; āl̤udai — engaged in service; karu — dark; mā mĕniyan — ŏh one with distinguished form!; enban — ī keep saying;; pĕsi en — ḥow can ī explain?; kalakkam — bewilderment (which is natural in this samsāram (material realm)); illā — not having

Detailed Explanation

This pāśuram is situated within the eighth decade, third chapter of the Tiruvāymozhi. According to the revered commentaries of our pūrvāchāryas such as Nanjīyar, the context for this verse arises from a divine exchange between the Lord and the Āzhvār. Emperumān, observing the Āzhvār’s profound anxiety, mercifully inquires, “When celestial beings of great stature

+ Read more

TVM 8.3.8 TVM 8.3.10