TVM 7.4.10

Kaṇṇaṉ Held a Mountain as an Umbrella!

கண்ணன் மலையைக் குடையாகப் பிடித்தானே!

3495 மேய்நிரைகீழ்புக மாபுரள * சுனை
வாய்நிறைநீர் பிளிறிச்சொரிய * இன
ஆநிரைபாடி அங்கேயொடுங்க * அப்பன்
தீமழைகாத்துக் குன்றமெடுத்தானே.

TVM.7.4.10

3495 mey nirai kīzh puka * mā pural̤a * cuṉai
vāy niṟai nīr * pil̤iṟic cŏriya ** iṉa
ā niraipāṭi * aṅke ŏṭuṅka * appaṉ
tī mazhai kāttuk * kuṉṟam ĕṭuttāṉe (10)

Ragam

Mohana / மோஹன

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

3495. When my Sire, Krishna, held up the mountain like an umbrella and warded off Indra's destructive rain, the entire fertile town of Āyppāṭi remained protected. The grazing cattle simply moved aside and continued, the beasts tumbled as the mountain was held upside down, and water from the tanks, full to the brim, came gushing down.

Explanatory Notes

Here is a short and sweet picture, graphic enough, of Lord Kṛṣṇa’s mountain-lifting to protect a whole township and its cattle from the fury of Indra, which visited on them through a heavy down-pour of revengeful rains for a whole week. While the cattle grazed on undisturbed, moving a little down on the mountain slopes, the wild animals, caught unawares, tumbled down,

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மேய் நிரை — மேய்கிற பசுக்கள்; கீழ் புக — மலையின் கீழே ஒதுங்கின; மா — கீழது மேலதாக மலையைப் பிடிக்க; புரள — விலங்குகள் புரண்டு விழுந்தன; சுனைவாய் — சுனைகளின் வாயளவு; நிறை நீர் — நிறைந்த நீரானது; பிளிறி சொரிய — பெரிய ஆரவாரத்தோடு சொரிய; இன ஆ நிரை பாடி — ஆயர்ப்பாடியானது; அங்கே ஒடுங்க — அங்கே ஒடுங்க வசதியாக இருந்தது; அப்பன் — எம்பெருமான்; தீ மழை — கொடிய மழையிலிருந்து; காத்து — பசுக்களையும் மக்களையும் காக்க; குன்றம் — கோவர்த்தன மலையை; எடுத்தானே! — குடையாக எடுத்த எம்பெருமானே!

kīzh — underneath; puga — to take shelter; mā — the animals residing on the hill; pural̤a — to roll down and fall; sunai — ponds-; vāy — up to the top; niṛai — filled; nīr — water; pil̤iṛi — with tumultuous sound; soriya — to pour; inam — groups of; āy nirai — having cowherds and cows; pādi — thiruvāyppādi (gŏkulam); angĕ — there; odunga — to take shelter; appan — krishṇa, who eliminates danger; thī — causing disaster; mazhai — rain; kāththu — stopped; kunṛam — gŏvardhana hill; eduththān — lifted up; kunṛam eduththa — one who lifted gŏvardhana; pirān — for krishṇa, the great benefactor

Detailed Explanation

In this tenth pāsuram of the chapter, our Āzhvār becomes deeply immersed in the divine experience, relishing the glorious and supremely compassionate act of Emperumān as Lord Kṛṣṇa during His uplifting of the Gōvardhana hill to protect the cowherds and their cattle. This singular focus on the Lord's protective grace (rakṣakatvam) is the central theme highlighted by

+ Read more

TVM 7.4.9 TVM 7.4.11