TVM 7.3.4

அன்னைமீர்! என்மீது சினம் எதற்கு?

3478 இழந்தவெம்மாமைதிறத்துப்போன
என்நெஞ்சினாருமங்கேயொழிந்தார் *
உழந்தினியாரைக்கொண்டு? என்உசாகோ?
ஓதக்கடலொலிபோல * எங்கும்
எழுந்தநல்வேதத்தொலிநின்றோங்கு
தென்திருப்பேரையில்வீற்றிருந்த *
முழங்குசங்கக்கையன்மாயத்தாழ்ந்தேன்
அன்னையர்காள்! என்னைஎன்முனிந்தே?

3478 izhanta ĕm māmaittiṟattup poṉa *
ĕṉ nĕñciṉārum aṅke ŏzhintār *
uzhantu iṉi yāraikkŏṇṭu ĕṉ ucāko? *
otak kaṭal ŏli pola ** ĕṅkum
ĕzhunta nal vetattu ŏli niṉṟu oṅku *
tĕṉ tirupperaiyil vīṟṟirunta *
muzhaṅku caṅkak kaiyaṉ māyattu āzhnteṉ *
aṉṉaiyarkāl̤ ĕṉṉai ĕṉ muṉinte? (4)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Divya Desam

ThiruppErai

Simple Translation

Elders, my mind tried to bring back the lost brightness but got stuck. With my mind lost, who will be my companion, and what will I say? Can you be angry with me, seeing me absorbed in the amazing Lord who holds the conch and lives in Teṉtiruppēreyil, echoing like the roaring sea?

Explanatory Notes

(i) The mind is accorded an exalted position by the Nāyakī and referred to, with great respect, by reasons of its being God-bent and competitive in its exuberance for God-enjoyment. Discoloration set in because of the Nāyakī’s extreme dejection, in her state of separation from the Lord. In a bold bid to restore to the Nāyakī her lost lustre, the mind went up to the Lord + Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அன்னையர்காள்! — தாய்மார்களே!; இழந்த எம் — ஏற்கனவே இழந்த என்; மாமை — மேனி நிறத்தை; திறத்துப் போன — மீட்டு வருவதற்காகச் சென்ற; என் நெஞ்சினாரும் — என் மனமும்; அங்கே ஒழிந்தார் — அங்கேயே தங்கி விட்டது; உழந்து இனி யாரை — யாரிடம் இத்துன்பத்தைக் கூறி; கொண்டு — யாரைத் துணையாக; என் உசாகோ? — கொண்டு காலத்தைக் கழிப்பேன்?; ஓதக் கடல் ஒலி — அலைகளை உடைய கடல் ஒலி; போல எங்கும் எழுந்த — போல் எங்கும் உண்டான; நல் வேதத்து — நல்ல வேதங்களின்; ஒலி நின்று ஓங்கு — ஒலி முழங்கும்; தென் திருப்பேரையில் — தென் திருப்பேரையில்; வீற்றிருந்த — வீற்றிருக்கும்; முழங்கு — முழங்குகின்ற; சங்கக் கையன் — சங்கைக் கையில் வைத்திருக்கும்; மாயத்து — எம்பெருமானின் மாயச் செயல்களில்; ஆழ்ந்தேன் — ஆழ்ந்துவிட்ட என்னை நீங்கள்; என்னை என் முனிந்தே? — கோபித்து என்ன பயன்?

māmaith thiṛaththu — for the complexion; en — my; nenjinārum — heart; angĕ — in close proximity there; ozhindhār — due to the connection with emperumān, he remained with him;; ini — now; uzhandhu — being anguished; ārai — those who are ignorant about my state; koṇdu — with; en — what principles (which are beyond them); usāgŏ — will discuss?; ŏdham — having rising waves; kadal oli pŏla — like the sound of the ocean; engum — everywhere; ezhundha — rose; nal vĕdhaththoli — the loud sounds of sāma vĕdham recital; ninṛu — present (always); ŏngu — rising; thenthiruppĕrĕyil — in thenthiruppĕrĕyil; vīṝirundha — one who is mercifully seated; muzhangu — blowing (along with the vĕdham recital); sangam — ṣrī pānchajanya; kaiyan — who holds it in his divine hand; māyaththu — in amaśing activities which reveal his simplicity, beauty etc; āzhndhĕn — immersed;; annaiyargāl̤ — ŏh mothers (who consider themselves having the experience and relationship to stop her)!; ennai — you (who is engaged in him, without any companion); munindhu — being angry; en — what is the benefit?; munindhu — showing his anger due to the delay in getting mother-s milk; sagadam — the wheel

Detailed WBW explanation

Highlights from Nampiḷḷai's Vyākhyānam as documented by Vadakkuth Thiruvīdhip Piḷḷai

• Izhandha Emmāmaith Thiṟaththup Pōna - Saying "nāṇum niṟaiyum il̤andha" (I have lost my shyness and obedience), implies the other aspects that were also lost; while reiterating, she explicitly highlights the loss of her complexion. Her heart thought, "While we should steal everything

+ Read more

Āchārya Vyākyānam

ஸ்ரீ ஆறாயிரப்படி –7-3-4-

இழந்த எம்மாமைத் திறத்துப் போனஎன் நெஞ்சினாரு மங்கே ஒழிந்தார்உழந் தினி யாரைக் கொண் டென் உசாகோ!ஓதக் கடல் ஓலி போல எங்கும்எழுந்த நல் வேதத்து ஒலி நின்று ஓங்குதென் திருப் பேரெயில் வீற்றிருந்தமுழங்கு சங்கக் கையன் மாயத்து ஆழ்ந்தேன்அன்னையர்காள்! என்னை என் முனிந்தே.–7-3-4-

யுக்தமோ அயுக்தமோ என்று நிரூபியாதே போகப் பெறலாமோ என்று அன்னைமார் தன்னை முனிய இழந்த

+ Read more

TVM 7.3.3 TVM 7.3.5