TVM 7.1.6

O Supreme Lord! Tell Me a Way.

பரமனே! எனக்கு ஒரு வழி சொல்

3458 விண்ணுளார்பெருமாற்கடிமைசெய்வாரையும்செறும் ஐம்புலனிவை *
மண்ணுளென்னைப்பெற்றால் என்செய்யாமற்றுநீயும் விட்டால்? *
பண்ணுளாய்! கவிதன்னுளாய்! பத்தியினுள்ளாய்! பரமீசனே! * வந்தென்
கண்ணுளாய்! நெஞ்சுளாய்! சொல்லுளாய்! ஒன்று சொல்லாயே.

TVM.7.1.6

3458 viṇṇul̤ār pĕrumāṟku aṭimai cĕyvāraiyum cĕṟum * aimpulaṉ ivai *
maṇṇul̤ ĕṉṉaip pĕṟṟāl * ĕṉ cĕyyā maṟṟu nīyum viṭṭāl? **
paṇṇul̤āy kavi taṉṉul̤āy * pattiyiṉ ul̤l̤āy! paramīcaṉe * vantu ĕṉ
kaṇṇul̤āy nĕñcul̤āy! * cŏllul̤āy! ŏṉṟu cŏllāye (6)

Ragam

Sāranga / ஸாரங்க

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3458. Oh, Supreme Lord, You know the depth and voice of my yearning. You reside in my eyes, mind, and the words I speak. Can’t you come to me and offer a word of comfort? The five senses can taint even the Nithyasuris devoted to You if they come to this earthly soil. What won't they do to me if you abandon me?

Explanatory Notes

Even exalted persons, in the upper regions, including SriVaikuntam are not above the mischief of the senses. That being so, the Āzhvār’s fears are indeed well-founded, the more so, when he stays in this physical body and in this land of dark nescience. To cite but a few instances of the havoc played by the senses on noted personages, let us take first, Indra, the Chief

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

விண்ணுலார் — விண்ணுலகில் உள்ளவர்களின்; பெருமாற்கு — தலைவனான உனக்கு; அடிமை செய்வாரையும் — அடிமை செய்வாரையும்; மண்ணுள் — இந்த லோகத்தில் இருப்பவரையும்; செறும் — துன்புறுத்தும்; ஐம்புலன் இவை — இந்த ஐந்து இந்திரியங்கள்; என்னைப் பெற்றால் — என்னிடம் வந்து சேர்ந்தால்; என் செய்யா — இவை என்னதான் செய்ய மாட்டா?; மற்று நீயும் — மேலும் நீயும்; விட்டால் — கைவிட்டால் எனக்கு உதவுபவர் யார் உளர்?; பண்ணுளாய்! — என் இசையில் இருப்பவனே!; கவி தன்னுளாய்! — என் கவிதையில் இருப்பவனே!; பத்தியின் உள்ளாய்! — என் பக்தியில் இருப்பவனே!; பரமீசனே — பரம ஈசனே!; கண்ணுளாய்! — என் கண்களில் இருப்பவனே!; நெஞ்சுளாய்! — என் மனதில் இருப்பவனே!; சொல்லுளாய்! — என் சொல்லில் இருப்பவனே!; வந்து என் — நீ வந்து எனக்கு; ஒன்று — ஆறுதலாக ஒரு வார்த்தை; சொல்லாயே — கூறி அருளவேண்டும்

adimai seyvāraiyum — those who serve, like vainadhĕya (garudāzhwān); maṇ ul̤ — this world, which is a natural habitat [for the senses]; seṛum — overcome and torment; ivai — these; aimpulan — five senses; ennai — me who lacks strength to overcome them; peṝāl — when they find; maṝum — further; nīyum — you (who are the controller); vittāl — if abandon me; en — what; seyyā — will not do?; en — my (who is calling you with involvement); paṇ — the tune of my wailing; ul̤ āy — being inside; kavi than — the poem which is the placeholder for the tune; ul̤ āy — being inside; paththiyin — of the desire (which is the cause for such poem); ul̤l̤āy — being the object; param — being supreme (so that everything is at your disposal); īsanĕ — being the controller (lord); kaṇ — eye; ul̤āy — being inside; nenju — heart; ul̤āy — being inside; sol — speech; ul̤āy — being present inside; vandhu — arriving here; onṛu — a word; sollāy — mercifully speak.; anṛu — on that day (when he surrendered unto you having faith in your nithyathva (eternity)); dhĕvar — dhĕvas

Detailed Explanation

In the sixth pāśuram of this chapter, our revered Āzhvār voices a profound and desperate plea to Śrīman Nārāyaṇa. He questions the Lord, "If You, the ultimate refuge, were to abandon me, who is utterly feeble and without strength, would not these formidable senses—which can subjugate even the most knowledgeable and powerful souls—lead me to complete and irredeemable

+ Read more

TVM 7.1.5 TVM 7.1.7