TVM 7.1.2

O Kaṇṇa! You Act in Such a Way that I Cannot Approach You!

கண்ணா! நான் உன்னை அணுகாவகை செய்கிறாயே!

3454 என்னையாளும்வன்கோவோரைந்திவைபெய்து இராப்பகல்மோதுவித்திட்டு *
உன்னைநானணுகாவகை செய்துபோதிகண்டாய் *
கன்னலே! அமுதே! கார்முகில்வண்ணனே! கடல்ஞாலம் காக்கின்ற *
மின்னுநேமியினாய்! வினையேனுடை வேதியனே!

TVM.7.1.2

3454 ĕṉṉai āl̤um vaṉ ko or aintu ivai pĕytu * irāppakal motuvittiṭṭu *
uṉṉai nāṉ aṇukāvakai * cĕytu potikaṇṭāy **
kaṉṉale! amute! kār mukil vaṇṇaṉe! * kaṭal ñālam kākkiṉṟa *
miṉṉu nemiyiṉāy * viṉaiyeṉuṭai vetiyaṉe (2)

Ragam

Sāranga / ஸாரங்க

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3454. My most delicious Nectar, cloud-hued Lord, You wield the radiant discus that shields the ocean-bound worlds. You are understood through the Vedas, far beyond the reach of a sinner like me. Yet, You have left me to the cruel control of the five senses, keeping me away from You day and night.

Explanatory Notes

(i) Āzhvār to the Lord: My Lord, why should You at all endow me with the refractory senses, which upset the natural order of things and hold me in their cruel grip, day and night? You are so far away that I can’t even cry out my woes to you. The natural order of things would be: The individual soul is the vassal of the Lord, the mind is subordinate to the individual and

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கன்னலே! — கரும்பைப் போன்ற இனியவனே!; அமுதே! — அமுதம் போன்றவனே!; கார் முகில் வண்ணனே! — காளமேக நிறமுடையவனே!; கடல் ஞாலம் — கடல் சூழந்த உலகங்களை; காக்கின்ற — காக்கும்; மின்னு — ஒளி பொருந்திய; நேமியினாய்! — சக்கரத்தை உடையவனே!; உடை வேதியனே! — வேதங்களால் அறியப்படுபவனே!; என்னை ஆளும் — என்னை ஆளும்; வன் கோ ஓர் — கொடிய இந்த; ஐந்து — ஐந்து இந்திரியங்களையும்; இவை பெய்து — ஏவி விட்டு; மோதுவித்திட்டு — என் மீது மோத விட்டு; வினையேன் — பாவியேனான நான்; இராப் பகல் — இரவு பகல்; உன்னை நான் — உன்னை நான்; அணுகா — அணுக; வகை செய்து — முடியாதபடி செய்து; போதிகண்டாய் — தடுக்கின்றாய்!

kār mugil vaṇṇanĕ — having the generosity without any restriction like dark clouds which help everyone; kadal — surrounded by ocean; gyālam — world; minnu — radiant; nĕmiyināy — having divine chakra; kākkinṛa — being the protector, nourisher; vinayĕnudai — to be heard by me who is having the sin which stops me from attaining you; vĕdhiyanĕ — oh one who is revealed by vĕdham only!; ennai — me (who is your servitor); āl̤um — to be ruled over by them to be obedient; van — very strong; kŏ — having independence; ŏr — distinguished; ivai — these; aindhu — five senses; peydhu — using them against me to harm me; irāp pagal — continuously throughout day and night; mŏdhuviththittu — to be affected; unnai — you who are apt and enjoyable; nān — ī (who know your greatness); aṇugāvagai — to not reach; seydhu — do; pŏdhi kaṇdāy — gone away from me; ādhi — the root cause; āgi — being

Detailed Explanation

In this second pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār continues his profound lament, articulating a devastating grievance against the Supreme Lord. As the venerable ācārya Nanjīyar explains, the Āzhvār’s cry is this: “Oh Śrīman Nārāyaṇa! You, who are my ultimate goal, are tormenting me, one who is utterly helpless and weak, by setting my own senses against me. Throughout

+ Read more

TVM 7.1.1 TVM 7.1.3