TVM 6.7.4

Was it to Tirukkōḷūr that My Daughter Wished to Go?

திருக்கோளூர்க்கா என் மகள் செல்ல விரும்பினாள்?

3412 கொல்லையென்பர்கொலோ? குணம்மிக்கன ளென்பர்கொலோ? *
சில்லைவாய்ப்பெண்டுகள் அயற்சேரியுள்ளாருமெல்லே! *
செல்வம்மல்கியவன்கிடந்த திருக்கோளூர்க்கே *
மெல்லிடை நுடங்க இளமான்செல்லமேவினளே.

TVM.6.7.4

3412 kŏllai ĕṉparkŏlo * kuṇam mikkaṉal̤ ĕṉparkŏlo *
cillai vāyp pĕṇṭukal̤ * ayal ceri ul̤l̤ārum? ĕlle **
cĕlvam malki avaṉkiṭanta * tirukkol̤ūrkke *
mel iṭai nuṭaṅka * il̤amāṉ cĕlla meviṉal̤e (4)

Ragam

Kāmbhoji / காம்போதி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Mother

Divya Desam

ThirukKolur

Simple Translation

3412. My daughter, like a young doe, has her mind made up to go to plentiful Tirukkōḷūr where the Lord reclines, straining her thin waist. I know not whether the local gossips and neighboring women will praise her as godly or condemn her as immodest and unruly.

Explanatory Notes

There are two ways of looking at the Nāyakī’s behaviour. Those who have unflinching faith in salvation through the Lord’s redemptive grace and await the descent of such grace on them, in due course, would certainly not countenance the Nāyakī running about, courting the Lord, while those, who are all agog for the quick consummation, the acceleration of the union with the

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இளமான் — இளமான் போன்ற என் மகள்; செல்வம் — நித்திய செல்வமான; மல்கி அவன் — வைத்தமாநிதி பெருமான்; கிடந்த — கண்வளர்ந்தருளும்; திருக்கோளூர்க்கே — திருக்கோளூர்க்கே; மெல் இடை நுடங்க — மெல்லிய இடை நோகும்படி; செல்ல — புறம்பட்டுச் செல்ல; மேவினளே! — துணிந்துவிட்டாளே!; சில்லை வாய் — பலவாறு பேசுகின்ற வாயையுடைய; பெண்டுகள் — பெண்களும்; அயல் சேரி — அயல் ஊரிலுள்ள; உள்ளாரும் — பெண்களும்; கொல்லை — இவள் வரம்பு கடந்து; என்பர்கொலோ — நடந்தவள் என்று பழிப்பர்களோ?; குணம் மிக்கனள் — அல்லது குணம் மிக்கவள்; என்பர்கொலோ — என்பர்களோ?; எல்லே! — என்னாகுமோ! தெரியவில்லையே என்கிறாள்

kidandha — mercifully resting; thiukkŏl̤ūrkkĕ — to thirukkŏl̤ūr; mel — slender; idai — waist; nudanga — to sway; il̤a — young; mān — my daughter who appears like a deer; sella — to go; mĕvinal̤ — has her heart fixated;; sillai — being naturally quarrel-mouthed; vāy — having mouth; peṇdugal̤ — women who are in close proximity; ayaṛchĕri — in the near-by town; ul̤l̤ārum — the residents; kollai — crossed the limits; enbarkolŏ — would they condemn?; guṇam mikkanal̤ — having great qualities (which induce us to greatly like her); enbarkolŏ — would they praise?; ellĕ — alas!; mĕvi — thinking (about his beauty, easy approachability etc) with mind; naindhu naindhu — weakening every moment

Detailed Explanation

In this fourth pāsuram of the seventh chapter of the Sixth chapter, as elucidated by the revered pūrvācāryas such as Nañjīyar, the mother of Parāṅkuśa Nāyakī continues her lament. Observing her daughter's unshakeable determination, she voices her profound anxiety about the world's judgment. She wonders aloud, "Seeing my daughter's activities, will the quarrel-mouthed

+ Read more

TVM 6.7.3 TVM 6.7.5