TVM 6.2.11

By Reciting These Verses, Poverty Will Not Come.

இவற்றைப் படித்தால் வறுமையே வராது

3364 ஆய்ச்சியாகியவன்னையால் அன்றுவெண்ணெய் வார்த்தையுள் * சீற்றமுண்டழு
கூத்தவப்பன்தன்னைக் குருகூர்ச்சடகோபன் *
ஏத்தியதமிழ்மாலை ஆயிரத்துள்இவையுமோர்பத்திசை யொடும் *
நாத்தன்னால்நவிலவுரைப்பார்க்கு இல்லைநல்குரவே. (2)

TVM.6.2.11

3364 ## āycci ākiya aṉṉaiyāl * aṉṟu vĕṇṇĕy vārttaiyul̤ cīṟṟa muṇṭu azhu
kūtta appaṉ taṉṉai * kurukūrc caṭakopaṉ **
ettiya tamizh mālai * āyirattul̤ ivaiyum or pattu icai yŏṭum *
nāttaṉṉāl navila uraippārkku * illai nalkurave (11)

Ragam

Shankarābharaṇa / சங்கராபரண

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

3364. Those who melodiously chant these ten verses out of the thousand Tamil songs of Caṭakōpaṉ of Kurukūr, praising the Lord, who cried bitterly as child Kṛṣṇa when accused of stealing butter, to His mother, will never endure poverty (of God-love).

Explanatory Notes

(i) Here is a splendid reference to one of the many infant sports of the Lord. The shepherdesses of Bṛndāvaṉ complained to Yaśodha that all their butter had been stolen by some one. Just on hearing this g neral complaint without any mention about Him in particular, child Kṛṣṇa cried immediately, as if to plead that He was not the culprit. Thus, by His own unbidden cry,

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஆய்ச்சி ஆகிய — ஆய்ச்சி ஆகிய; அன்னையால் — யசோதையால்; அன்று வெண்ணெய் — அன்று வெண்ணெய்களவு; வார்த்தையுள் — ஸம்பந்தமான பேச்சு வந்த போது; சீற்ற முண்டு — கோபிக்கப்பட்டு; அழு கூத்த — அழுது கூத்தாடிய; அப்பன் தன்னை — இந்தக் கண்ணனைக் குறித்து; குருகூர் — திருக்குருகூரில் அவதரித்த; சடகோபன் — நம்மாழ்வார்; ஏத்திய — அருளிச் செய்த; தமிழ் மாலை — தமிழ் மாலையான; ஆயிரத்துள் — ஆயிரம் பாசுரங்களில்; இவையும் ஓர் பத்து — இந்தப் பத்துப் பாசுரங்களையும்; இசையோடும் — இசையோடு; நாத்தன்னால் — நாவினால் மனமுவந்து; நவில — விருப்பத்தோடு; உரைப்பார்க்கு — ஓத வல்லார்க்கு; இல்லை — வறுமை தீருவதுடன்; நல்குரவே — பகவதநுபவமும் கிட்டும்

anṛu — then; veṇṇey vārththaiyul̤ — when the news about butter theft came about; sīṝamuṇdu — angered upon; azhu — cried and performed sit-ups [as punishment]; kūththan — one who is having joyful pastime; appan thannai — one who is the benefactor for the world; kurugūrch chatakŏpan — nammāzhvār; ĕththiya — mercifully spoke in the form of praises; thamizh mālai — in the form of a garland in dhrāvida (thamizh) language; āyiraththul̤l̤um — among the thousand pāsurams; ivai — these (distinguished pāsurams which turned the unfavourable to be favourable); ŏr paththum — ten pāsurams (decad); isaiyodum — with tune; nāththannāl — as a benefit for the tongue; navila — well; uraippārkku — for those who recite; nalguravu — the poverty of bhagavath alābham (not having bhagavān); illai — is not there.; nalguravum — the poverty of having contracted forms; selvum — the wealth of having expanded forms

Detailed Explanation

In the concluding pāsuram of this chapter, Śrī Nammāzhvār mercifully bestows the glorious benefits (phalaśruti) that accrue to those who recite these sacred verses. The great pūrvācāryas affirm that the Āzhvār, having just navigated the depths of sorrow born of separation, now provides the ultimate assurance: those who learn this chapter with sincere devotion will

+ Read more

TVM 6.2.10