TVM 6.1.2

O Black Stork! Speak of Me to Our Lord.

கருநாராய்! என்னைப்பற்றி எம்பிரானிடம் கூறுக

3344 காதல்மென்பெடையோடு உடன்மேயுங்கருநாராய்! *
வேதவேள்வியொலிமுழங்கும் தண்திருவண்வண்டூர் *
நாதன்ஞாலமெல்லாமுண்ட நம்பெருமானைக்கண்டு *
பாதம்கைதொழுதுபணியீர் அடியேன்திறமே.

TVM.6.1.2

3344 kātal mĕṉ pĕṭaiyoṭu * uṭaṉ meyum karu nārāy *
veta vel̤vi ŏli muzhaṅkum * taṇ tiruvaṇvaṇṭūr **
nātaṉ ñālam ĕllām uṇṭa * nam pĕrumāṉaik kaṇṭu *
pātam kaitŏzhutu paṇiyīr * aṭiyeṉ tiṟame (2)

Ragam

Asāveri / அஸாவேரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Thoodhu

Divya Desam

Thiru Vann vandur

Simple Translation

3344. Oh, stork of fine complexion, as you move in search of sustenance alongside your beloved mate, carry my humble plea with folded wings. Convey to my Lord, the Master of the Universe, who upheld the worlds during the deluge and now dwells in serene Tiruvaṇvaṇṭūr amidst the resounding chants and vibrant rituals.

Explanatory Notes

(i) The Nāyakī is commissioning a stork to go and reverently report her condition at the feet of the Lord who stands pledged to redeem His ardent votaries, but now remains wholly absorbed in the vedic chantings and rituals put through with great eclat in Tiruvaṇvaṇṭūr by its pious brahmins. It is said of Śrī Rāma that He would be present wherever vedic chantings and ritualistic

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

காதல் மென் — காதலுடைய மென்மையான; பெடையோடு — பேடையோடு; உடன் மேயும் — கூட மேயும்; கரு நாராய்! — கருத்த நாரையே!; வேத ஒலி முழங்கும் — வேத ஒலி முழங்கும்; வேள்வி — வேள்விகள் தொடர்ந்து நடக்கும்; தண் — குளிர்ந்த; திருவண்வண்டூர் — திருவண்வண்டூரில்; நாதன் — இருக்கும் எம்பெருமான்; ஞாலம் எல்லாம் உண்ட — உலகங்களை உண்ட; நம் பெருமானைக்கண்டு — என் பெருமானைக் கண்டு; பாதம் — அவன் திருவடிகளை; கை தொழுது — கைகூப்பித் தொழுது வணங்கி; அடியேன் திறமே — அடியேன் விஷயமாக; பணியீர் — என் நிலைமையைக் கூறி உதவ வேண்டும்

pedaiyŏdu — with the spouse; udan — together; mĕyum — graśing; karu — having blackish complexion; nārāy — oh crane!; vĕdha oli — the tumultuous sound of recital of vĕdham; vĕl̤vi oli — the joyful vaidhika rituals; muzhangum — sounding; thaṇ — having coolness which will not allow the samsārathāpam (heat of this material realm) to enter; thiruvaṇvaṇdūr — for thiruvaṇvaṇdūr; nādhan — being the lord; gyālam ellām — all the universe; uṇda — his companionship during danger of deluge by placing [the universe] in his stomach and protecting; nam — one who revealed to us; perumānai — the great person; kaṇdu — seeing him to make me see him subsequently; pādham — towards his divine feet; kai thozhudhu — performing anjali (joined palms); adiyĕn — ī who am his servitor, my; thiṛam — situation; paṇiyīr — inform him.; thiṛangal̤āgi — in flocks; engum — everywhere

Detailed Explanation

In this second pāsuram of the chapter, Parāṅguśa Nāyakī, consumed by her divine love-sickness, directs her heartfelt plea towards a pair of cranes. As elucidated by our revered pūrvācāryas, she implores these birds, who are fortunate enough to be with their beloved, to act as her messengers. She entreats them to convey the depths of her sorrowful plight to the supremely

+ Read more

TVM 6.1.1 TVM 6.1.3