TVM 5.9.6

On What Day Will I See the Holy Feet of Our Lord?

எம்பிரானின் திருவடிகளைக் காணுதல் எந்நாள்?

3326 காண்பதெஞ்ஞான்றுகொலொ? வினையேன்கனிவாய் மடவீர்! *
பாண்குரல்வண்டினொடு பசுந்தென்றலுமாகியெங்கும் *
சேண்சினையோங்குமரச் செழுங்கானல்திருவல்லவாழ் *
மாண்குறள்கோலப்பிரான் மலர்த்தாமரைப்பாதங்களே.

TVM.5.9.6

3326 kāṇpatu ĕññāṉṟukŏlo * viṉaiyeṉ kaṉivāy maṭavīr *
pāṇ kural vaṇṭiṉŏṭu * pacun tĕṉṟalum āki ĕṅkum **
ceṇ ciṉai oṅku marac * cĕzhuṅ kāṉal tiruvallavāzh *
māṇ kuṟal̤ kolap pirāṉ * malart tāmaraip pātaṅkal̤e? (6)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Mother

Saranagathi

Divya Desam

Thiru Valla Vāzh

Simple Translation

3326. Oh, charming friends, when can this sinner behold the lotus feet of the lovely Midget, who resides in Tiruvallavāḷ on the seashore, full of fine orchards, where the cool southerly breeze blows and tuneful bees drone?

Explanatory Notes

Although the Lord stays in this holy place as Vāmana of bewitching beauty, with a happy blend of beauty and bounty (easy accessibility), yet His feet hold out a special charm to the Nāyakī who covets the lovely pair all the time, repeatedly mentioning them song after song.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கனி வாய் — கோவைக் கனிபோன்ற வாயையுடைய; மடவீர் — தோழிகளே!; பாண் குரல் — பண் பாடும் குரலுடைய; வண்டினோடு — வண்டுகளோடும்; பசுந்தென்றலும் — இளம் தென்றலும்; ஆகி எங்கும் ஆக — எங்கும் நிறைந்திருக்கும்; சேண் ஓங்கு — மிக உயர்ந்து வளர்ந்த; சினை மர — பனை மரங்களோடு கூடின; செழும் — சோலைகள் நிறைந்த; கானல் — கடற்கரையுடைய; திருவல்லவாழ் — திருவல்லவாழில் இருக்கும்; கோலப் பிரான் — அழகிய பெருமானான; மாண் குறள் — வாமனனின்; மலர்த் தாமரை — தாமரை மலரைப் போன்ற; பாதங்களே — திருவடிகளை; வினையேன் — பாவியான நான்; காண்பது — கண்டு வணங்குவது; எஞ்ஞான்றுகொலோ? — என்றைக்கோ?

vaṇdinodu — with the beetles; pasum thenṛalum — fresh southerly breeśe; āgi — be; engum — in all places; sĕṇ — tall; sinai — having branches; ŏngu — rising; maram — having trees; sezhu — attractive; kānal — having seaside gardens; thiruvallavāzh — in thiruvallavāzh; māṇ — celibacy (which highlights his seeking aspect); kuṛal̤ — and having dwarfness; kŏlam — having attractive form; pirān — great benefactor-s; malar — blossomed; thāmarai — enjoyable like lotus; pādhangal̤ — divine feet; kani — ripened like a fruit; vāy — having bright face with beautiful lips; madavīr — ŏh friends who are obedient towards me!; vinaiyĕn — having sin (to not interact with emperumān as much as ī desired); kāṇbadhu — seeing him; engyānṛu kolŏ — when will the day be?; ŏdham — like ocean; nedu — vast

Detailed Explanation

In this sixth pāsuram of the chapter, Saint Nammāzhvār, fully immersed in the disposition of Parāṅkuśa Nāyakī, continues to express the profound anguish of her separation from the Supreme Lord. As our revered pūrvācāryas such as Nañjīyar explain, her soul cries out with a singular, desperate question: "When will I be granted the vision of the supremely attractive divine

+ Read more

TVM 5.9.5 TVM 5.9.7