TVM 5.9.4

Will the Auspicious Grace of Our Lord Be Available to Me?

நம்பிரானின் நன்னலம் எனக்குக் கிட்டுமா?

3324 நிச்சலும்தோழிமீர்காள்! எம்மைநீர்நலிந்தென் செய்தீரோ? *
பச்சிலைநீள்கமுகும் பலவும்தெங்கும்வாழைகளும் *
மச்சணிமாடங்கள்மீதணவும் தண்திருவல்லவாழ் *
நச்சரவினணைமேல் நம்பிரானதுநன்னலமே.

TVM.5.9.4

3324 niccalum tozhimīrkāl̤ * ĕmmai nīr nalintu ĕṉ cĕytīro? *
paccilai nīl̤ kamukum * palavum tĕṅkum vāzhaikal̤um **
maccu aṇi māṭaṅkal̤ mītu aṇavum * taṇ tiruvallavāzh *
naccu araviṉ aṇaimel * nampirāṉatu nal nalame (4)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Mother

Saranagathi

Divya Desam

Thiru Valla Vāzh

Simple Translation

3324. Oh, mates, why do you keep teasing me? Know that my soul belongs to the Lord who rests on the serpent-bed and now stays in Tiruvallavāḻ, a cool and lovely place with tall arecanut trees, plantains, jackfruit, and coconut trees hanging over the huge mansions.

Explanatory Notes

The Nāyakī tells her mates point-blank that she belongs to the Lord in Tiruvallavāḷ with its enchanting scenery and is, therefore, not free to respond to their wishes. It is no use trying to veer her round to their way of thinking and all their attempts will only prove futile. It was by revealing the charming setting in which He reposed on Ādiśeṣa (Serpent-bed) that the Lord initially attracted the Āzhvār. Therefore it is the Nāyakī pines for intimate service unto the Lord, emulating Ādi-Śeṣa.;

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தோழிமீர்காள்! — தோழிமார்களே!; எம்மை நீர் நிச்சலும் — நீங்கள் எம்மை எப்போதும்; நலிந்து — துன்புறுத்தி; என் செய்தீரோ? — என்ன காரியம் செய்தீர்கள்?; பச்சிலை நீள் — பச்சை இலைகளையுடைய நீண்ட; கமுகும் — பாக்கு மரங்களும்; பலவும் — பலாமரங்களும்; தெங்கும் — தென்னை மரங்களும்; வாழைகளும் — வாழை மரங்களும்; மாடங்கள் மீது — மாடங்கள் மீது; மச்சு அணி — மச்சுக்களைத் தொடும்படி; அணவும் தண் — நிழல் தரும்படி குளிர்ந்த; திருவல்லவாழ் — திருவல்லவாழில்; நச்சு அரவின் — விஷமுடைய ஆதிசேஷன்; அணைமேல் — மீது அணைந்திருக்கும்; நம்பிரானது — எம்பெருமானிடம்; நல் நலமே — என் உயிர் சென்றுவிட்டது

nīr — you; nichchalum — always; nalindhu — stopping me and torturing me; en — what actions; seydhīr — are you doing?; pasu — green; ilai — having leaves; nīl̤ — tall; kamugum — areca tree; pachchilai nīl̤ — similar; palavum — jack fruit tree; thengum — coconut tree; vāzhaigal̤um — plantain trees; machchu — upper storeys; aṇi — being complete; mādangal̤ — on the mansions; mīdhu — on top of; aṇavum — spread (giving shade for those lands); thaṇ — cool; thiruvallavāzh — in thiruvallavāzh; nanju — spitting poison (to stop the non-devotees); aravin aṇai mĕl — reclining on the divine serpent bed; nam — revealed for us; pirānadhu — the great benefactor-s; nal — abundance; nalam — goodness.; nannalam — more caring towards me than myself; thŏzhimīrgāl̤ — ŏh friends!

Detailed Explanation

In this pāsuram, the divine sentiment of Parāṅkuśa Nāyakī reaches a point where she must directly address the well-meaning but ultimately futile counsel of her friends (sakhīs). As the revered ācāryas such as Nañjīyar explain, her friends, unable to bear her state of intense love-in-separation, repeatedly attempt to restrain her, saying, "Desiring like this is not

+ Read more

TVM 5.9.3 TVM 5.9.5