TVM 5.7.8

O My Mother! Do Not Let Me Fall into the Mire.

எந்தாய்! என்னைச் சேற்றில் வீழ்த்திவிடாதே

3306 அகற்றநீவைத்தமாயவல்லைம்புலங்களாமவை நன்கறிந்தனன் *
அகற்றியென்னையும்நீ அருஞ்சேற்றில்வீழ்த்திகண்டாய் *
பகற்கதிர்மணிமாடநீடு சிரீவரமங்கைவாணனே! * என்றும்
புகற்கரியஎந்தாய்! புள்ளின்வாய்பிளந்தானே!

TVM.5.7.8

3306 akaṟṟa nī vaitta māya vallai * aimpulaṉkal̤ām avai * naṉku aṟintaṉaṉ *
akaṟṟi ĕṉṉaiyum nī * arum ceṟṟil vīzhttikaṇṭāy **
pakal katir maṇi māṭa nīṭu * cirīvaramaṅkai vāṇaṉe * ĕṉṟum
pukaṟku ariya ĕntāy * pul̤l̤iṉ vāy pil̤antāṉe * (8)

Ragam

Sāveri / ஸாவேரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Divya Desam

Thiru Sireevaramangai

Simple Translation

3306. Fully conscious am I of the deceit of the five senses, which aim to divert me and drag me back into the swamp of worldly pleasures. Oh, Lord, who dwells in Cirivaramangai with its towering palaces, You are forever beyond the grasp of the impious, oh, You who ripped off the demon bird's beak!

Explanatory Notes

The Āzhvār pleaded, in the preceding song, that He should not be despised by the Lord and made to drift away from Him. The Lord, who had endowed the Āzhvār with perfect knowledge of the Divine, could not, however, appreciate the basis of the Āzhvār’s complaint. The Āzhvār makes his position abundantly clear in this song. Situated as he is, in this land of nescience, open

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பகல் கதிர் — மிக்க ஒளியுள்ள; மணி — மாணிக்கங்கள் பதித்த; நீடு மாடம் — உயர்ந்த மளிகைகளையுடைய; சிரீ வரமங்கை — சிரீ வரமங்கைக்கு; வாணனே! — நிர்வாஹகனே!; புகற்கு — உன்னை விரும்பாதவர்கள்; என்றும் அரிய — என்றும் உன்னை அடைய முடியாத; எந்தாய்! — என் தந்தையே!; புள்ளின் வாய் — பகாசுரனின் வாயை; பிளந்தானே! — பிளந்தவனே!; அகற்ற — உன்னிடத்தில் அன்பு இல்லாதவரை அகற்ற; நீ வைத்த — நீ உண்டாக்கி வைத்த; மாய வல் — வஞ்சனை பொருந்திய கொடிய; ஐம்புலன்களாம் — ஐந்து இந்திரியங்களை; அவை நன்கு — நன்றாகவே நான்; அறிந்தனன் — அறிந்தேன் அவற்றின் தன்மையை; என்னையும் நீ — அறிந்திருக்கும் அடியேனையும் நீ; அகற்றி — அகலச்செய்து; அருஞ்சேற்றில் — கரையேற அரிதான சேற்றில்; வீழ்த்தி — வீழ்த்தி விடுவாயோ என்று; கண்டாய் — அஞ்சுகிறேன்

māyam — having amaśing nature (of not mixing with each other); val — not defeatable (by anyone); aim pulangal̤ ām avai — the five senses; nangu — (truly) well; aṛindhanan — understood;; ennaiyum — me too (who understand these and am fearful about these); agaṝi — pushing away (from you); nī — you; aru — difficult (to recoup and escape); sĕṝil — mud (of worldly pleasures); vīzhththi kaṇdāy — am fearing that you are pushing me into [that mud];; pagar — shining; kadhir — having light; maṇi — carbuncles; mādam — mansions; nīdu — tall; sirīvaramangai — for sirīvaramangai dhivyadhĕṣam; vāṇanĕ — controller; enṛum — ever; pugaṛku — to enter; ariya — difficult; endhāy — being my lord; pul̤l̤in — bakāsura-s (who was a hurdle for those gŏpikās who are dear to you); vāy — beak; pil̤andhānĕ — ŏh one who tore!; pul̤l̤in vāy pil̤andhāy — (implying his elimination of the connection with samsāram for his devotees) killing bakāsura; marudhu idai pŏyināy — killing yamal̤a and arjuna (to imply his removal of pairs of sufferings)

Detailed Explanation

In the profound eighth pāsuram of this chapter, the divine exchange between the jīvātmā and the Paramātmā reaches a point of acute distress. As our revered ācāryas, beginning with Nañjīyar, have illumined, the context is a poignant dialogue wherein Emperumān asks the Āzhvār, “Did I ever banish you?” To this, the Āzhvār, deeply immersed in the anguish of separation,

+ Read more

TVM 5.7.7 TVM 5.7.9