TVM 5.4.6

The Wondrous Lord Has Not Come; Who Will Protect My Life?

மாயன் வந்திலன்; என் உயிர் காப்பார் யார்?

3271 பின்நின்றகாதல்நோய் நெஞ்சம்பெரிதடுமால் *
முன்நின்றிராவூழி கண்புதையமூடிற்றால் *
மன்னின்றசக்கரத்து எம்மாயவனும்வாரானால் *
இந்நின்றநீளாவி காப்பார்ஆர்இவ்விடத்தே?

TVM.5.4.6

3271 piṉniṉṟu kātal noy * nĕñcam pĕritu aṭumāl *
muṉniṉṟu irā ūzhi * kaṇ putaiya mūṭiṟṟāl **
maṉ niṉṟa cakkarattu * ĕm māyavaṉum vārāṉāl *
in niṉṟa nīl̤ āvi * kāppār ār iv iṭatte? * (6)

Ragam

Kandā / கண்டா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

3271. This longing, like a persistent sickness, consumes my mind, while the endless night ahead blinds my eyes. My beloved Lord, who wields the unseparable discus, does not appear. Who then can offer protection to my weary life?

Explanatory Notes

(i) It is a strange sickness that afflicts the Nāyakī. This Godsickness or God-love keeps on pushing her from behind and will, she says, pursue her even on the yonder side of death, unlike the earthly kind of sickness, which holds sway only as long as there is life.

(ii) While the night makes for physical blindness, God-love screens her mind’s eye. It is a pity, the darkness prevents the Nāyakī from beholding her Lord, if He were at all to present Himself before her at that hour.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பின் நின்ற — தொடர்ந்து விடாமல் நிற்கும்; காதல் நோய் — காதல் நோய்; நெஞ்சம் — என் மனதைப் பெரிதும்; அடுமால் — அழிக்கின்றதே அந்தோ!; முன் நின்று இரா — இரவான; ஊழி கண் புதைய — ஊழிகாலம் கண்ணை; மூடிற்றால் — மறைக்கின்றது; மன் நின்ற — அடியார்களின் வினை தீர்க்கும்; சக்கரத்து — சக்கரத்தை உடைய; எம் மாயவனும் — எம்பெருமானும்; வாரானால் — வரவில்லையே; இன் நின்ற — முடிவில்லாத; நீள் ஆவி — நீள்கின்ற இவ்வுயிரை; இவ் இடத்தே — இந்த நிலையில்; காப்பார் ஆர்? — காப்பார் ஆர்?

kādhal — love; nŏy — disease; nenjam — heart (which is its originating place); perithu — very; adum — destroyed;; mun — in front; ninṛu — standing; irā — night; ūzhi — kalpa (day of brahma, eon); kaṇ — eye [vision]; pudhaiya — to cover; mūdiṝu — concealed;; manninṛa — present eternally (to eliminate the enemies of devotees); chakkaram — being the one with divine [sudharṣana] chakra (disc); em māyavanum — krishṇa who made himself as our wealth by manifesting his amaśing qualities; vārān — has not come;; ninṛa — that which is not weakened even after experiencing sorrows eternally; en — my; nīl̤ — eternal; i — this; āvi — āthmā (soul); ivvidaththu — in this situation; kāppār — protector; ār — who?; ivvidaththu — in this condition (when the protector is not helping); kāppār — protector

Detailed Explanation

In this sixth pāsuram of the chapter, our Āzhvār, in the state of Parāṅkuśa Nāyakī, voices a cry of profound despair. Submerged in the anguish of separation from her Lord, she finds herself besieged by both internal and external torments during the long, oppressive night. Observing that even Emperumān, who is the ultimate Protector, has not arrived, she questions with

+ Read more

TVM 5.4.5 TVM 5.4.7