TVM 4.9.1

O Kaṇṇa! Join Me to Your Twin Feet.

கண்ணா! என்னை நின் கழலிணைகளில் சேர்த்துக்கொள்

3211 நண்ணாதார்முறுவலிப்ப நல்லுற்றார்கரைந்தேங்க *
எண்ணாராத்துயர்விளைக்கும் இவையென்ன உலகியற்கை? *
கண்ணாளா! கடல்கடைந்தாய்! உனகழற்கேவரும்பரிசு *
தண்ணாவாதடியேனைப் பணிகண்டாய்சாமாறே. (2)

TVM.4.9.1

3211 ## naṇṇātār muṟuvalippa * nal uṟṟār karaintu eṅka *
ĕṇ ārāt tuyar vil̤aikkum * ivai ĕṉṉa ulaku iyaṟkai **
kaṇṇāl̤ā kaṭal kaṭaintāy * uṉa kazhaṟke varum paricu *
taṇṇāvātu aṭiyeṉaip * paṇi kaṇṭāy cāmāṟe (1)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruppārkadal

Simple Translation

3211. Oh, what a world is this, which breeds countless miseries, where friends and relations grieve over one's privations, while the hostile ones chuckle with immense joy! Oh, merciful Lord who churned the milk ocean, please hasten my end so that I may attain Your feet.

Explanatory Notes

The Āzhvār lays before the Lord two options, namely, curing the miseries of the worldlings or terminating his stay over here. It is a fantastic world, without a correct perspective of good and bad things. When calamities befall a person, his friends and relations bemoan his lot while his foes rejoice, as if there is a festivity in their homes. This is indeed too much for

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நண்ணாதார் — பகைவர்கள்; முறுவலிப்ப — மகிழ்ந்து சிரிக்கவும்; நல் உற்றார் — நல்ல உறவினர்கள்; கரைந்து ஏங்க — மனமுருகி வருந்தவும்; எண் ஆரா — எண்ணிலடங்காத; துயர் — துயரத்தை; விளைக்கும் — விளைவிக்கின்றவையான; உலகு இயற்கை — இந்த உலகத்தின் தன்மைதான்; இவை என்ன — என்ன?; கண்ணாளா! — கண்ணனே!; கடல் கடைந்தாய்! — கடலைக் கடைந்தவனே!; உன கழற்கே — உனது திருவடிகளையே; வரும் பரிசு — நான் வந்து அடையும்படி; தண்ணாவாது — காலதாமதமின்றி; அடியேனை — அடியேன்; சாமாறே — உயிர் உடம்பிலிருந்து பிரியும்படி; பணி கண்டாய் — ஒரு வார்த்தை கூறி அருளவெண்டும்

nal uṝār — those relatives who stay by one-s side, out of friendship; karaindhu ĕnga — seeing his suffering, being weakened and to worry for his suffering; eṇ ārā — innumerable; thuyar — sufferings; vil̤aikkum — which causes; ivai ulagiyaṛkai — these worldly aspects; enna — how [strange] are they?; kaṇṇāl̤ā — (due to being natural controller,) being merciful; kadal kadaindhāy — oh one who has the helping tendency of churning the ocean (even when requested by those with ulterior motives)!; una kazhaṛkĕ — for the sake of the divine feet of you, who are apt [lord]; varum parisu — for my attainment; thaṇṇāvādhu — without delaying any further; adiyĕnai — me (who is your exclusive servitor); sāmāṛu — to die (and shed my body); paṇi kaṇdāy — you have to mercifully speak a word (as in the case of ṣrī bhagavath gīthā 18.66 -mŏkshayishyāmi #(ī will free you)).; sāmāṛum — to die (while setting out to live long); kedumāṛum — to lose (the wealth, while setting out to increase it)

Detailed Explanation

In this inaugural pāśuram of the chapter, our divine seer, Śrī Nammāzhvār, reaches a zenith of para-duḥkha-duḥkhitvam—the profound inability to bear the suffering of others. Witnessing the endless miseries of the saṃsārīs (bound souls), the Āzhvār addresses the Supreme Lord, Śrīman Nārāyaṇa, with a heart-rending plea. He beseeches Emperumān, who is the omnipotent protector

+ Read more

TVM 4.9.2