TVM 4.2.7

My Daughter Has Become a Slave to Tulasī

துழாய்க்கு அடிமையாகிவிட்டாள் என் மகள்

3140 மடந்தையை வண்கமலத்திருமாதினை *
தடங்கொள்தார்மார்பினில்வைத்தவர் தாளின்மேல் *
வடங்கொள்பூந்தண்ணந்துழாய் மலர்க்கே இவள்
மடங்குமால் * வாணுதலீர்! என்மடக்கொம்பே.

TVM.4.2.7

3140 maṭantaiyai * vaṇ kamalat tirumātiṉai *
taṭam kŏl̤ tār mārpiṉil * vaittavar tāl̤iṉmel **
vaṭam kŏl̤ pūm taṇ am tuzhāy malarkke * ival̤
maṭaṅkumāl * vāṇ(l̤) nutalīr! * ĕṉ maṭakkŏmpe (7)

Ragam

Shrī / ஸ்ரீ

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Mother

Simple Translation

3140. Damsels with bright foreheads, my daughter is like a young creeper, madly after the cool and lovely tuḷaci garland at the feet of the Lord with Lakṣmī, the lovely lady, who churned the ocean.

Explanatory Notes

Parāṅkuśa Nāyakī’s mind leaps back to the churning of the Milk-ocean, when Lakṣmī emerged and got herself lodged on the Lord’s chest. Following the usual pattern, the Nāyakī is after the tuḷaci worn by the Lord on His feet at that time.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வாள் — ஒளி பொருந்திய; நுதலீர்! — நெற்றியையுடைய பெண்களே!; என் மடக்கொம்பே — இளங்கொடி போன்ற என் பெண்; மடந்தையை — இளமைப் பருவமுள்ள; வண் கமல — அழகிய தாமரைப்பூவில்; திருமாதினை — பிறந்த திருமகளை; தடம் கொள் தார் — மாலையணிந்த பரந்த; மார்பினில் — மார்பிலே; வைத்தவர் — வைத்திருக்கும் பெருமானின்; தாளின்மேல் — திருவடிகளின் மேல்; வடம் கொள் — தொடுக்கப்பட்டதும் அழகியதுமான; பூம் தண் அம் துழாய் — குளிர்ந்த திருத்துழாய்; மலர்க்கே இவள் — மலர்களுக்கே இவள்; மடங்குமால் — சுருண்டு விழுகின்றாள்

vaṇ — attractive; kamalam — having the lotus flower as her seat; thiru — (as said in -ṣrīdhĕvi #) having the divine name of -thiru-; mādhinai — having saundharyam (beauty) etc as a result of [perfect] femininity; thadam kol̤ — huge; thār — having garland (which reveals his supremacy); mārbinil — in the divine chest; vaiththavar — mercifully keeping it ready (for her to climb and be seated there); thāl̤in mĕl — on the divine feet (offered by the dhĕvas of that time); vadam — strung; kol̤ — having; pū — attractive; thaṇ — cool; am — fresh; thuzhāy malarkku — for the thiruththuzhāy (thul̤asi) garland; vāl̤ nudhaleer — ŏh girls who are having radiant forehead!; en — my; madam — humble; kombu — attractive like a slender twig; ival̤ — my daughter; madangum — withers (being distressed); kombu pŏl — extremely beautiful like a slender twig

Detailed Explanation

In this seventh pāśuram of the chapter, the mother of Parāṅkuśa Nāyakī continues to lament the condition of her daughter. As explained in the sublime commentaries of His Divine Grace Nañjīyar and the āchāryas who followed him, the mother expresses a profound truth about her child's spiritual yearning. She reveals, "My daughter ardently desires for the sacred thiruththuzhāy

+ Read more

TVM 4.2.6 TVM 4.2.8