TVM 4.2.5

Saying "Tulasī," My Daughter's Heart Melts

துழாய் என்று கூறி உருகுகிறாள் என் மகள்

3138 தோளிசேர்பின்னைபொருட்டு எருதேழ்தழீஇக்
கோளியார் * கோவலனார் குடக்கூத்தனார் *
தாளிணைமேலணி தண்ணந்துழாயென்றே
நாளுநாள் * நைகின்றதால் என்தன்மாதரே.

TVM.4.2.5

3138 tol̤i cer piṉṉai pŏruṭṭu * ĕrutu ezh tazhīik
kol̤iyār * kovalaṉār * kuṭak kūttaṉār **
tāl̤ iṇaimel aṇi * taṇ am tuzhāy ĕṉṟe
nāl̤um nāl̤ * naikiṉṟatāl * ĕṉ taṉ mātare (5)

Ragam

Shrī / ஸ்ரீ

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Mother

Simple Translation

3138. Alas! day by day, my daughter keeps withering down, Pining for the tuḷaci, cool and lovely, on His feet worn By Kōvalaṉ, the Pot-dancer, who pounced upon the bulls seven, To win the hand of Piṉṉai, the pretty bride, with shoulders fine.

Explanatory Notes

Parāṅkuśa Nāyakī is said to be withering away, in contemplation of the tuḷaci worn by Kōvalaṉ (Gopāla Kṛṣṇa) when He tamed the seven unruly bulls to secure the hand of Nappiṉṉai, the charming niece of Queen Yaśodhā. If the gnostic mother could not get for the Nāyakī, the tuḷaci garland worn by the Lord in the spiritual worldly abode, she would want to know why she cannot have the tuḷaci from the feet of Śrī Kṛṣṇa who encountered the seven unruly bulls for the sake of one like her.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

என் தன் மாதரே — எனது பெண்பிள்ளை; தோளி — தன் தோள்களுக்கு ஒத்தபடி இருக்கும்; பின்னை — நப்பின்னையை; பொருட்டு — அடையும் பொருட்டு; எருது ஏழ் — ஏழு எருதுகளையும்; தழீ இக்கோளியார் — தழுவிக்கொண்டவரும்; கோவலனார் — ஆயர் குலத்தில் அவதரித்தவரும்; குடக்கூத்தனார் — குடக்கூத்தாடினவருமான கண்ணனின்; தாள் இணை மேல் — திருவடிகளின் மேல்; அணி தண் — அணிந்த குளிர்ந்த; அம் துழாய் என்றே — திருத்துழாய் என்றே சொல்லி; நாளும் நாள் — நாளுக்கு நாள்; நைகின்றதால் — வருந்துகின்றாள்

sĕr — who is comparable to him (in her qualities such as ṣeelam etc); pinnai poruttu — for nappinnai; erudhu ĕzh — seven bulls; thazheeik kŏl̤iyār — embracing them (all at once); kŏvalanār — belonging to the cowherd clan; kudak kūththanār — one who captivates the heart through his dance with pots; thāl̤ iṇai mĕl — on the two divine feet; aṇi — offered (being won over by such brave act); thaṇ — cool; am — beautiful; thuzhāy enṛĕ — [saying] -thiruththuzhāy- only; nāl̤um nāl̤ — day after day; endhan mādhar — my daughter; naiginṛadhu — is becoming weak; mādhar — being best among women

Detailed Explanation

In this fifth pāsuram, the divine mother of Parāṅkuśa Nāyaki expresses her profound distress upon observing her daughter’s condition. She reveals that her child’s heart and soul are consumed by an intense desire for the sacred thiruththuzhāy (Tulasī) that graced the divine feet of Śrī Kṛṣṇa, who mercifully subdued the seven great bulls to win the hand of Nappinnai

+ Read more

TVM 4.2.4 TVM 4.2.6