TVM 4.2.3

My Daughter Cries Out "Tulasī"

துழாய் என்றே என் மகள் கூவுகிறாள்

3136 பாவியல்வேத நன்மாலைபலகொண்டு *
தேவர்கள்மாமுனிவர் இறைஞ்சநின்ற *
சேவடிமேலணி செம்பொன்துழாயென்றே
கூவுமால் * கோள்வினையாட்டியேன்கோதையே.

TVM.4.2.3

3136 pā iyal veta * nal mālai pala kŏṇṭu *
tevarkal̤ mā muṉivar * iṟaiñca niṉṟa **
cevaṭimel aṇi * cĕm pŏṉ tuzhāy ĕṉṟe
kūvumāl * kol̤ viṉaiyāṭṭiyeṉ kotaiye (3)

Ragam

Shrī / ஸ்ரீ

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Mother

Simple Translation

3136. This dire sinner’s daughter, with locks lovely, Pines for the pretty tuḷaci, like red-gold, at the Lord’s feet comely, (That spanned the worlds), adored by Devas and Sages great, Chanting the Vedas, set in metres appropriate. Like unto many a garland exquisite.

Explanatory Notes

The Nāyakī covets the tuḷaci, worn at the feet of the Lord, when He spanned the Universe long, long ago and the great Sages and Devas worshipped Him with beautiful garlands, namely, the sweet metrical compositions of the Vedas. The Mother is indeed surprised that her lovely daughter of ravishing beauty, the garland coveted by the Lord Hīmself, should cover yet another garland.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பா இயல் — சந்தங்களுடன் கூடின; வேத நல் — வேதங்களாகிற நல்ல; பல மாலை கொண்டு — பல மாலைகளைக் கொண்டு; தேவர்கள் மா முனிவர் — தேவர்களும் முனிவர்களும்; இறைஞ்ச — துதிக்கும்படி உலகளந்த பெருமானை; நின்ற — நின்ற; சேவடிமேல் — திருவடிகளின் மேல்; அணி செம் — அணிந்த சிவந்த; பொன் — பொன் போன்ற; துழாய் என்றே — திருத்துழாய் என்று; கூவுமால் கோள் — சொல்லியே கூவுகின்றாள்; வினையாட்டியேன் — வலிய பாபத்தைப் பண்ணினவளான; கோதையே — என்னுடைய சிறந்த கூந்தலையுடைய பெண்

iyal — existing; vĕdham — vĕdha sūkthams (sacred hymns); nal — divinely; pal — many; mālai — garlands; koṇdu — having; dhĕvargal̤ — dhĕvas; mā munivar — eminent sages like sanaka et al; iṛainja — to be worshipped; ninṛa — (measured the world and) stood; chĕ adi mĕl — on the reddish divine feet; aṇi — adorned (by them); sem — reddish; pon — desirable like gold; kūvum — she is calling out;; kŏl̤ vinaiyāttiyĕn — ī have very strong/well-known sins, my; kŏdhai — flower garland like daughter, or daughter who is wearing a flower garland.; kŏdhu — defect (of looking for self praise)

Detailed Explanation

In this third pāśuram, the mother of Parāṅkuśa Nāyakī continues to lament the pitiable state of her daughter, who has become utterly captivated by the glories of Sriman Nārāyaṇa. As elucidated by the great ācāryas, the mother conveys her daughter's intense and specific longing. Sri Nañjīyar and Sri Vādhi Kēsari Azhagiya Maṇavāḷa Jīyar explain that the mother observes,

+ Read more

TVM 4.2.2 TVM 4.2.4