TVM 4.1.6

Nothing is Permanent: Therefore, Attain the Feet of the Noble Lord

எதுவும் நிலையாது : எனவே அண்ணல் அடிகளை அடைக

3128 வாழ்ந்தார்கள்வாழ்ந்தது மாமழைமொக்குளின் மாய்ந்துமாய்ந்து *
ஆழ்ந்தாரென்றல்லால் அன்றுமுதலின்றறுதியா *
வாழ்ந்தார்கள்வாழ்ந்தேநிற்பர் என்பதில்லை நிற்குறில் *
ஆழ்ந்தார்கடற்பள்ளி அண்ணலடியவராமினோ.

TVM.4.1.6

3128 vāzhntārkal̤ vāzhntatu * mā mazhai mŏkkul̤iṉ māyntu māyntu *
āzhntār ĕṉṟu allāl * aṉṟu mutal iṉṟu aṟutiyā **
vāzhntārkal̤ vāzhnte niṟpar * ĕṉpatu illai niṟkuṟil *
āzhntu ār kaṭaṟpal̤l̤i * aṇṇal aṭiyavar āmiṉo (6)

Ragam

Surutti / சுருட்டி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Upadesam

Simple Translation

3128. Throughout history, if you delve into the lives of those said to have flourished in this world in days gone by, you'll find that they didn't stay forever in that state but disappeared like bubbles in rainwater. So, if you seek a life that truly lasts, become the servant of the Lord who rests on the deep ocean.

Explanatory Notes

The earthly opulence goes on dwindling with the passage of time; from the beginning of creation up till now, it has been seen that the so-called earthly magnates, said to have flourished in this world with all that show of affluence, did not last long. They had their cups of sorrow duly served, while the riches of the mundane world buried them deep into the earth and they

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வாழ்ந்தார்கள் — நன்றாக வாழ்ந்தவர்களென்று; வாழ்ந்தது — வாழ்ந்தது; மாமழை — பெரிய மழையிலே; மொக்குளின் — தோன்றிய நீர்க்குமிழி போல்; மாய்ந்து மாய்ந்து — அழிந்து அழிந்து; ஆழ்ந்தார் என்று — போனார்கள் என்று; அல்லால் அன்று — சொல்வதைத் தவிர; முதல் இன்று அறுதியா — அன்று முதல் இன்று வரை; வாழ்ந்தார்கள் — ஒரே தன்மையாக வாழ்ந்தார்கள்; வாழ்ந்தே நிற்பர் — வாழ்ந்தே இருந்தார்கள்; என்பது இல்லை — என்பது இல்லை; நிற்குறில் — நிலை நின்ற வாழ்வு வேண்டுமாகில்; ஆழ்ந்தார் — ஆழமான நிறைந்த; கடல் பள்ளி — கடலைப் படுக்கையாகக் கொண்ட; அண்ணல் — பெருமான் ராமனுக்கு; அடியவர் ஆமினோ — அடிமைப்பட்டிருங்கள்

vāzhndhārgal̤ — those who think that they are living; vāzhndhadhu — their life; mā mazhai — in heavy rain; mokkul̤in — like a bubble; māyndhu māyndhu — crushed again and again; āzhndhār — became very fallen; enṛu allāl — other than this; anṛu mudhal — from the time of creation; inṛu aṛudhiyā — until today; vāzhndhārgal̤ — those who lived; vāzhndhĕ niṛpar — will live in the same manner; enbadhu — the principle; illai — is not present;; niṛkuṛil — to have an eternal life; āzhndhu — deep; ār — abundance; kadal — ocean; pal̤l̤i — having as bed; aṇṇal — to the lord; adiyavar — devotee/servitor; āmin — become.

Detailed Explanation

In this sixth pāśuram, as Nampiḷḷai clarifies in his sublime introduction, Nammāzhvār addresses an implicit challenge. When questioned, "Like physicians who count those who have survived an ailment, why do you constantly speak only of those who have perished? Is there truly no one who has lived a long and successful life?", Āzhvār offers this profound response. He declares

+ Read more

TVM 4.1.5 TVM 4.1.7