TVM 3.9.10

I Will Sing of Kaṇṇaṉ Alone: I Will Not Sing of Mortals.

கண்ணனையே பாடுவேன் : மனிதரைப் பாடேன்

3110 நின்றுநின்றுபலநாளுய்க்கும் இவ்வுடல்நீங்கிப்போய் *
சென்றுசென்றாகிலும்கண்டு சன்மங்கழிப்பானெண்ணி *
ஒன்றியொன்றியுலகம்படைத்தான் கவியாயினேற்கு *
என்றுமென்றுமினி மற்றொருவர்கவியேற்குமே?

TVM.3.9.10

3110 niṉṟuniṉṟu pala nāl̤ uykkum * iv uṭal nīṅkippoy *
cĕṉṟu cĕṉṟu ākilum kaṇṭu * caṉmam kazhippāṉ ĕṇṇi **
ŏṉṟiŏṉṟi ulakam paṭaittāṉ * kavi āyiṉeṟku *
ĕṉṟum ĕṉṟum iṉi * maṟṟŏruvar kavi eṟkume? (10)

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3110. As the poet of the zealous Lord, who creates worlds with hope that His subjects will one day give up their material bodies and reach Him, would it be right for me to sing the glory of anyone else?

Explanatory Notes

(i) At a time when the individual soul was lying defunct, just as inert as the non-sentient matter, devoid of the capacity to lament or enjoy, it was the Lord’s boundless grace that put the Souls back on their feet, by endowing them with body, limbsand sense-organs, foreking out their progress. Against this background, the Āzhvār queries how the limbs, designed for the

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பல நாள் — காலமுள்ள வரையிலும்; நின்று நின்று — இடைவிடாது நின்று; இவ் வுடல் — இந்த சரீரத்தில் தங்கி; உய்க்கும் — இருக்கும் ஆத்மா; நீங்கிப் போய் — சரீரத்தை விட்டு நீங்கிப் போய்; சென்று சென்று ஆகிலும் — ஏதேனுமொரு காலத்தில்; கண்டு சன்மம் — தன்னைக் கண்டு அடைந்து; கழிப்பான் — பிறவாமல் இருக்கவேண்டும் என்று; எண்ணி — எண்ணி; ஒன்றி ஒன்றி — மறுபடி மறுபடி; உலகம் — உலகங்களை; படைத்தான் — படைக்கும் எம்பெருமானின்; கவி ஆயினேற்கு — கவிஞனாக அமைந்த எனக்கு; என்று என்றும் — இனி எந்நாளும்; இனி மற்றொருவர் — வேறொருவரை; கவி ஏற்குமே? — கவிபாடுதல் தகுமோ?

pala nāl̤ — forever; ninṛu ninṛu — remaining steadfast without any break; uykkum — will make (the chĕthana (sentient being) exist for); iv udal — this body; nīngip pŏy — leaving; senṛu senṛu āgilum — even if a long period of time had elapsed; kaṇdu — seeing (this chĕthana) in front; sanmam kazhippān — to eliminate worldly birth; eṇṇi — having his divine will; onṛi onṛi — in every srushti (creation), carefully with his full heart; ulagam padaiththān — of the one who created the world; kavi āyinĕṛku — for me (āzhvār) who is the poet; ini — further; enṛum enṛum — ever; maṝu oruvar kavi — praising any one else; ĕṛkumŏ? — would it be suitable?

Detailed Explanation

In this tenth pāsuraṁ, Śrī Nammāzhvār establishes a profound and ultimate conclusion, declaring with unshakable conviction: for one who has become a kavi—a poet who exclusively glorifies Sarveśvaran, the Supreme Lord Sriman Nārāyaṇa—it is utterly unfitting to ever sing the praises of any other being. This declaration is not born of mere sentiment, but from a deep realization

+ Read more

TVM 3.9.9 TVM 3.9.11