TVM 3.8.4

O Lord on the Serpent Couch! My Eyes Desire to See You Alone.

பாம்பணையானே! என் கண்கள் உன்னையே காண விரும்பும்

3093 கைகளாலாரத் தொழுதுதொழுதுஉன்னை *
வைகலும்மாத்திரைப்போதும் ஓர்வீடின்றி *
பைகொள்பாம்பேறி உறைபரனே! * உன்னை
மெய்கொள்ளக்காண விரும்பும்என்கண்களே.

TVM.3.8.4

3093 kaikal̤āl ārat * tŏzhutu tŏzhutu uṉṉai
vaikalum māttiraip * potum or vīṭu iṉṟi **
pai kŏl̤ pāmpu eṟi * uṟai paraṉe * uṉṉai
mĕykŏl̤l̤ak kāṇa * virumpum ĕṉ kaṇkal̤e (4)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3093. Oh, Supreme Lord, resting on the hooded serpent, my eyes yearn for the pleasure of my hands, which constantly offer salutations to You. They also long to endlessly behold Your exquisite form.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār’s eyes pine for the experience of the hands besides their own. They long to enjoy the bliss of worshipping the Lord, thus performing the function of the hands. They also wish to truly (physically) behold His sweet Form, as distinguished from mere mental perception so that He can be touched and embraced.

(ii) That portion of this stanza (original) which

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பை கொள் — படங்களையுடைய; பாம்பு ஏறி — ஆதிசேஷன் மீது ஏறி; உறை பரனே! — கண்வளருபவனே!; கைகளால் ஆர — கைகளால் பலகாலம்; தொழுது தொழுது — தொழுது தொழுது; வைகலும் — காலமுள்ள வரை; மாத்திரைப் போதும் — ஓர் க்ஷணகாலமும்; வீடு இன்றி — இடைவிடாமல்; காண விரும்பும் — காண விரும்புகின்றன; என் கண்களே — என் கண்களும்; மெய் கொள்ள — மெய்ப் பொருளான உன்னை; உன்னை — எப்பொழுதும் காண விரும்புகின்றன

en kaṇgal̤ — my eyes; kaigal̤āl — with my hands; unnai — you; āra thozhudhu thozhudhu — worship you fully many times; vaigalum — forever; ŏr māththiraip pŏdhum — even a moment; vīdu inṛi — without break; paikol̤ — having expanded hoods; pāmbu ĕṛi uṛai — one who is permanently lying on thiruvananthāzhwān (ādhiṣĕsha); paranĕ — oh supreme lord!; unnai — you; mey kol̤l̤ak kāṇa — to see in front of me; virumbum — desire

Detailed Explanation

In this fourth pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār articulates a profound state of spiritual longing where the distinction between the senses begins to dissolve in their unified desire for Bhagavān. Having contemplated the glorious incarnations of Śrīman Nārāyaṇa, the Āzhvār now directs his yearning towards the primordial source of all avatāras, the Supreme Lord

+ Read more

TVM 3.8.3 TVM 3.8.5