TVM 3.8.2

O Vāmana! My Words are About You Alone.

வாமனா! என் வாசகம் உன்னைப் பற்றியதே

3091 நெஞ்சமேநீள்நகராக இருந்தஎன்
தஞ்சனே! * தண்ணிலங்கைக்கு இறையைச்செற்ற
நஞ்சனே! * ஞாலங்கொள்வான் குறளாகிய
வஞ்சனே! * என்னும்எப்போதும் என்வாசகமே.

TVM.3.8.2

3091 nĕñcame nīl̤ nakar āka * irunta ĕṉ
tañcaṉe * taṇ ilaṅkaikku * iṟaiyaic cĕṟṟa
nañcaṉe ** ñālam kŏl̤vāṉ * kuṟal̤ ākiya
vañcaṉe * ĕṉṉum ĕppotum * ĕṉ vācakame (2)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3091. My tongue constantly utters Your names, my Lord! You are my only refuge, firmly lodged in my mind like a great fortress. You are the one with the deadly poison that destroyed Rāvaṇa, the Chief of cool Laṅkā, and as the midget Vāmana, You slyly took control of the worlds from Bali.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār’s tongue prays unto the Lord.

“Sire, even as you have condescended to get into the Āzhvār’s mind, pray, get into me, as well, so that I keep on uttering your names. I do hope the Āzhvār’s mind has no monopolistic hold on you”.

(ii) My sole Refuge: The Āzhvār’s tongue is well aware of the fact that it is the Āzhvār’s mind that has sought refuge in

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

என் வாசகமே — எனது வாக்கானது; நெஞ்சமே — நெஞ்சையே என் இதயத்தையே; நீள் நகர் ஆக — பெரிய நகரமாக; இருந்த என் — கொண்டு அதனுள் இருந்து எனக்கு; தஞ்சனே! — அடைக்கலம் தரும் பெருமானே!; இலங்கைக்கு — இலங்கைக்கு அரசனான; தண் இறையை — மதியற்ற ராவணனை; செற்ற — அழிக்க; நஞ்சனே! — நஞ்சானவனே!; ஞாலம் — மகாபலியிடமிருந்து பூமியை; கொள்வான் — பெற்றுக்கொள்ளும் பொருட்டு; குறள் ஆகிய — வாமனனாய் வந்த; வஞ்சனே! — வஞ்சகனே!; எப்போதும் — என்று எப்போதும்; என்னும் — என் மனம் சொல்லுகிறது

en vāsagam — my speech; eppŏdhum — always; nenjamĕ — heart; nīl̤ nagarāga — considering it as a big divine city; irundha — (due to his) residing; en thanjanĕ — ŏh one who is a good companion!; thaṇ — cool (like a bee-hive which is filled with bees, the place which is filled with rākshasas); ilangaikku — for lankā; iṛaiyai — rāvaṇa who is the leader; cheṝa — finished; nanjanĕ — ŏh one who became like a poison!; gyālam — earth; kol̤vān — to make it fully exist for him; kuṛal̤ āgiya — one assumed the form of a vāmana; vanjanĕ — ŏh mischievous one!; ennum — will keep saying

Detailed Explanation

In this second pāśuram of the chapter, having previously established the devotion of his mind (manas), Śrī Nammāzhvār mercifully explains the subsequent and corresponding desire of his organ of speech (vāk indriyam). As declared in the principle, "manaḥ pūrvō vāguttaraḥ" (thoughts originating in the mind culminate into speech), the Āzhvār’s speech now gives voice

+ Read more

TVM 3.8.1 TVM 3.8.3