TVM 3.7.5

The Servants of Those Who Praise Tirumāl are Our Masters.

திருமாலைப் புகழ்வோரின் அடியார்கள் நம் ஸ்வாமிகள்

3083 பெருமக்களுள்ளவர்தம்பெருமானை * அமரர்கட்கு *
அருமையொழிய அன்றாரமுதூட்டியவப்பனை *
பெருமைபிதற்றவல்லாரைப் பிதற்றுமவர்கண்டீர் *
வருமையுமிம்மையும் நம்மையளிக்கும்பிராக்களே.

TVM.3.7.5

3083 pĕrumakkal̤ ul̤l̤avar tam pĕrumāṉai * amararkaṭku *
arumai ŏzhiya aṉṟu * ār amutu ūṭṭiya appaṉai **
pĕrumai pitaṟṟa vallāraip * pitaṟṟum avar kaṇṭīr
varumaiyum immaiyum * nammai al̤ikkum pirākkal̤e (5)

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Reference Scriptures

BG. 9-30

Simple Translation

3083. Those who ecstatically and incoherently proclaim the great glory of the Lord who once fed the Devas with nectar, and is the Chief of the exalted Nithyasuris, are truly our grand saviors both in this world and beyond.

Explanatory Notes

(i) Chief of the exaḻted Celestials: The Nityasūris (ever free angels in spiritual world) stand on a high pedestal of their own and the Lord, as their Chief, is higher than the highest.

(ii) The Devas sought from the Lord the ambrosia in order to become deathless. No doubt, the Lord felt very much that the Devas should have been so short-sighted and under-evolved as

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பெருமக்கள் உள்ளவர் — நித்யஸூரிகளின்; தம் பெருமானை — தலைவனான பெருமானை; அமரர்கட்கு — தேவர்களுக்கு; அருமை ஒழிய — எளிதாக கிடைக்கும்படி; அன்று ஆர் அமுது — அமுதத்தை அன்று; ஊட்டிய அப்பனை — அளித்த பெருமானின்; பெருமை பிதற்ற — பெருமையைப் பிதற்ற; வல்லாரை பிதற்றும் — வல்லார்களை பிதற்றும்; அவர் கண்டீர் — அடியார்களே நம் தலைவர்; வருமையும் — அவர்களே வரும் பிறவிகளிலும்; இம்மையும் — இப்பிறவியிலும்; நம்மை அளிக்கும் — நம்மைக் காக்கும்; பிராக்களே — உபகாரகர்கள் ஆவர்

peru makkal̤ ul̤l̤avar — for the nithyasūris who have greatness of having parama sāmyāpaththi (having similar qualities that are of bhagavān-s); tham perumānai — the distinguished emperor; amarargatku — for the dhĕvas (celestial beings) who desire for immortality; arumai ozhiya — eliminating difficulty; anṛu — previously (when they were cursed by dhurvāsa muni); ār amudhu ūttiya — feeding them the nectar fully; appanai — towards the one who ensured their existence; perumai — his greatness of favouring others; pidhaṝa vallārai — those who can speak about it (in a disorderly manner due to overflowing love); pidhaṝum avar kaṇdīr — those who speak about them (in turn being overwhelmed with love); varumaiyum immaiyum — in aihika (of this world- material realm- samsāram) and āmushmika (belonging to the other world- spiritual realm- paramapadham); pirākkal̤ — those who provide us favours

Detailed Explanation

In this fifth pāsuram of the chapter, the Āzhvār reveals the pinnacle of spiritual attainment by glorifying not merely the devotees of the Supreme Lord, but rather those who are completely won over by such devotees. The central theme revolves around the boundless and astonishing generosity (audāryam) of emperumān, who extends His grace even to those who approach

+ Read more

TVM 3.7.4 TVM 3.7.6