TVM 3.5.7

Let the Heart Melt for Kaṇṇaṉ.

கண்ணனிடம் நெஞ்சம் குழைக

3063 நீர்மையில்நூற்றுவர்வீய ஐவர்க்கருள்செய்துநின்று *
பார்மல்குசேனையவித்த பரஞ்சுடரைநினைந்தாடி *
நீர்மல்குகண்ணினராகி நெஞ்சங்குழைந்துநையாதே *
ஊன்மல்கிமோடுபருப்பார் உத்தமர்கட்கென் செய்வாரே?

TVM.3.5.7

3063 nīrmai il nūṟṟuvar vīya *
aivarkku arul̤cĕytu niṉṟu *
pār malku ceṉai avitta *
parañcuṭarai niṉaintu āṭi **
nīr malku kaṇṇiṉar āki *
nĕñcam kuzhaintu naiyāte *
ūṉ malki moṭu paruppār *
uttamarkaṭku ĕṉ cĕyvāre? (7)

Ragam

Nādhanāmakriya / நாதநாமக்ரியை

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3063. What use are those who are fat and pot-bellied to the devout, if they do not melt in ecstasy, singing and dancing with tears of joy, meditating on the resplendent Supreme Lord? He blotted out the cruel hundred and bestowed His grace on the five cousins, defeating the armies and ridding the Earth of an unwholesome populace.

Explanatory Notes

The ‘Kauravas’ (the cruel hundred) would just not allow their five cousins, the Pāṇḍavas, to co-exist. The Lord had, therefore, to annihilate such terribly hostile cousins of the Pāṇḍavas and, in the process, He got the Earth rid of its unwholesome burden. Crores of Sādhus would, by no means, be a burden to Mother Earth to whom they are just as light as cotton, but the

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நீர்மை — ஈர நெஞ்சு இல்லாதவர்களான; நூற்றுவர் — துரியோதனன் முதலிய நூறு பேரும்; வீய — மாளும்படியாக; ஐவர்க்கு — பஞ்ச பாண்டவர்களுக்கு; அருள் செய்து நின்று — அருள் செய்தவனும்; பார் மல்கு — பூமிக்குப் பாரமாயிருந்த; சேனை அவித்த — சேனைகளைத் தொலைத்த; பரஞ்சுடரை — பரஞ்சோதியான பெருமானை; நினைந்து ஆடி — தியானம் பண்ணி ஆடிப் பாடி; நீர் மல்கு — ஆனந்தக் கண்ணீர் பெருகும்; கண்ணினர் ஆகி — கண்களையுடையவர்களாகி; நெஞ்சம் குழைந்து — நெஞ்சுருகி கட்டுக் குலைந்து; நையாதே — இளைத்துப்போகாமல்; ஊன் மல்கி மோடு — உடல் வயிறு வளர்த்து; பருப்பார் — பருத்து இருப்பின்; உத்தமர்கட்கு — பாகவதோத்தமர்களுக்கு; என் செய்வாரே? — எந்த விதத்தில் உதவ முடியும்?

nīrmai — compassion (of wanting to share with relatives); il — not having; nūṝuvar — starting with dhuryŏdhana, the hundred brothers; vīya — to be killed; aivarkku — for the pāṇdavas; arul̤ — unlimited mercy; seydhu — gave; ninṛu — standing there for them (as all types of relative for them as said in mahābhāratham dhrŏṇa parvam 183.24 -krishṇāṣrayā: krishṇabalā: krishṇanāthāṣcha pāṇdavā:- (pāṇdavas are surrendered to krishṇa; krishṇa is their strength and krishṇa is their lord)); pār — earth; malgu — filled; sĕnai — army; aviththa — destroyed (effortlessly like turning off the wick in an oil lamp); param sudarai — having beautiful form which has infinite splendor; ninaindhu — think (as having such beauty etc); ādi — dance (due to overwhelming love); nīr — happy-tears; malgu — filled; kaṇṇinarāgi — having eyes; nenjam — heart (that thought about him); kuzhaindhu — losing its hardness; naiyādhĕ — instead of having weak body (with goose bumps etc); ūn malgi — having more muscles; mŏdu paruppār — growing their bodies which are having huge shoulders; uththamargatku — for the best bhāgavathas (who are most knowledgeable); en seyvār — what purpose will they serve?

Detailed Explanation

In this seventh pāsuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār poses a profound question concerning the very purpose of human existence. He declares that those who remain unmoved by the supreme quality of āśrita-pakṣapāta—Sriman Nārāyaṇa’s profound partiality towards His devotees—and instead focus on nurturing their own physical forms, are not only a cause of great anguish

+ Read more

TVM 3.5.6 TVM 3.5.8