TVM 3.5.2

For Those Who Do Not Sing of Tirumāl, There is the Sorrow of Birth.

திருமாலைப் பாடாதார்க்குப் பிறவித் துன்பம் இல்லை

3058 தண்கடல்வட்டத்துள்ளாரைத் தமக்கிரையாத்தடிந்துண்ணும் *
திண்கழற்காலசுரர்க்குத் தீங்கிழைக்கும்திருமாலை *
பண்கள்தலைக்கொள்ளப்பாடிப் பறந்தும் குனித்துழலாதார் *
மண்கொளுலகிற்பிறப்பார் வல்வினைமோதமலைந்தே

TVM.3.5.2

3058 taṇ kaṭal vaṭṭattu ul̤l̤ārait *
tamakku iraiyāt taṭintu uṇṇum *
tiṇ kazhal kāl acurarkkut *
tīṅku izhaikkum tirumālai **
paṇkal̤ talaikkŏl̤l̤ap pāṭip *
paṟantum kuṉittu uzhalātār *
maṇ kŏl̤ ulakil piṟappār *
valviṉai mota malainte (2)

Ragam

Nādhanāmakriya / நாதநாமக்ரியை

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3058. Those who do not tunefully sing the glory of Tirumāl, who glorify the gory Asurās that kill and consume the inhabitants of this Earth within the cool oceans, tormenting them, and who do not dance joyfully, will remain trapped in this sinful world again and again.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār deplores those who do not recognise the enormous good done to them by the Lord, by way of protecting them from the devilish. Failure on their part to gratefully acknowledge the Lord’s benefaction will only get them consigned to Saṃsāra, the breeding ground for sins and the resultant miseries and involvement in the dreadful cycle of birth and death.

(ii)

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தண் கடல் — குளிர்ந்த கடல் சூழ்ந்த; வட்டத்து உள்ளாரை — பூமியில் உள்ளவர்களை; தமக்கு இரையா — சரீர போஷணத்துக்காக; தடிந்து உண்ணும் — கொன்று தின்னும்; திண் கழல் — திண்ணிய வீரக்கழல்; கால் — அணிந்த காலையுடைய; அசுரர்க்கு — அசுரர்களுக்கு; தீங்கு இழைக்கும் — தீங்கு இழைக்கும்; திருமாலை — எம்பெருமானை; பண்கள் தலை கொள்ள — இசை மிகும்படி; பாடி பறந்தும் — பாடி ஆடி; குனித்தும் — துள்ளிக் குதித்து; உழலாதார் — அநுபவிக்காதவர்கள்; மண் கொள் உலகில் — மண்ணுலகத்தில்; வல்வினை மோத — கொடிய பாவங்கள் மேலிட்டு; மலைந்தே — துன்பப்படும்படியாக; பிறப்பார் — பிறப்பார்கள்

thaṇ — having coolness as a quality; kadal — surrounded by ocean; vattaththu — in earth; ul̤l̤ārai — the residents; thamakku iraiyā — to merely fulfill their appetite; thadindhu — kill; uṇṇum — live by eating; thiṇ — strong; kazhal — anklet highlighting valour; kāl — having in their feet; asurarkku — for the asuras (demons); thīngu — hurting (in the form of destroying them); izhaikkum — caused; thirumālai — on the one who is being dear to pirātti (ṣrī mahālakshmi) (because of such destruction of demons); paṇgal̤ — tunes; thalaik kol̤l̤a — to be overwhelmed; pādi — sing; paṛandhum — rising into the sky (like flying); kuniththu — dance; uzhalādhār — those who don-t go around everywhere; maṇ kol̤ — having abundant of soil/land; ulagil — in the world; val — difficult to exhaust; vinai — great sins; malaindhu — being inflicted with; mŏdha — to be smashed on the ground; piṛappār — will be born

Detailed Explanation

In this second pāsuram of the chapter, our Āzhvār contemplates the supremely profound and natural compassion of Śrīman Nārāyaṇa. He declares that those who fail to be captivated by the grace of Śriyaḥpati—a grace so vast that He proactively eliminates the hurdles of even those saṃsārīs who are utterly oblivious to their own suffering—are destined to be reborn into

+ Read more

TVM 3.5.1 TVM 3.5.3