TVM 3.1.4

O Tirumāl! You Cherished the Sacred Tulasī!

திருமாலே! நீ திருத்துழாயை விரும்பினாயே!

3016 மாட்டாதேயாகிலும் இம்மலர்தலைமாஞாலம் * நின்
மாட்டாயமலர்புரையும் திருவுருவும்மனம்வைக்க *
மாட்டாதபலசமய மதிகொடுத்தாய் * மலர்த்துழாய்
மாட்டேநீமனம் வைத்தாய் மாஞாலம்வருந்தாதே.

TVM.3.1.4

3016 māṭṭāte ākilum * im malar talai mā ñālam *
niṉ māṭṭu āya malar puraiyum * tiruvuruvam maṉam vaikka **
māṭṭāta pala camaya * mati kŏṭuttāy * malart tuzhāy
māṭṭe nī maṉam vaittāy * mā ñālam varuntāte? (4)

Ragam

Kuṇḍakriya / குண்டக்கிரியா

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3016. The sprawling world that sprouted from your navel often forgets your glory and your exquisite form. Additionally, various religions promote heretical doctrines that lead minds astray. You gave them these minds, yet if you are solely intent on enjoying the fragrance of your tuḷaci garland, it would be a grievous loss for this world.

Explanatory Notes

(i) Brahmā, the demi-urge, emerged from the lotus stalk on the Lord’s navel and created all the worlds; hence the worlds are said to have come up from the Lord’s navel.

(ii) No doubt, in the preceding song, the Āzhvār confessed to his inability to describe the Lord’s attributes and yet it is Lord Aḻakar’s extraordinary beauty that eggs him on, to speak out his mind,

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மலர் — நாபிக்கமலத்தில்; தலை — தோன்றிய; இம் மா ஞாலம் — இப்பெரிய உலகமானது; நின் — உன்னுடைய; மாட்டு ஆய — ஸ்வரூபத்தைப் பற்றிய; மலர் புரையும் — பூப்போன்ற அழகிய; திரு உருவும் — திரு உருவத்தில்; மனம் வைக்க — மனம் ஈடுபட முடியாதபடி; மாட்டாத ஆகிலும் — இருக்கச் செய்தேயும்; பல சமய — நீயே பல புற சமயங்களை உண்டாக்கி; மதி — மதி பேதத்தால் அறிவு கெடுத்து அவர்களை; கொடுத்தாய் — கலங்கச்செய்தாய்; நீ மலர்த் துழாய் — நீ மட்டும் திருத்துழாயில்; மாட்டே மனம் வைத்தாய் — மனம் வைத்தால்; மா ஞாலம் — இந்த பெரிய உலகம்; வருந்தாதே — வருந்தாதோ

malar — the lotus flower in the divine navel; thalai — having it as (its) head; i — indha- this; mā — huge; gyālam — world; nin — (the apt) your; māttāya — in the true nature; malar puraiyum — tender like a flower; thiru uruvam — divine form; manam — in the heart; vaikka — to keep; māttādhĕ āgilum — though not having done it since time immemorial (forever); māttādha — unqualified for meditating upon the divine form; pala samaya madhi — knowledge about many different philosophies; koduththāy — you bestowed;; nī — you; malar — blossomed; thuzhāy māttĕ — in the divine thul̤asi; manam — your heart; vaiththāl — enjoying continuously; mā gyālam — this great world; varundhādhĕ — would it not worry?

Detailed Explanation

In this fourth pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār, having previously expressed an intention to remain silent, finds himself unable to do so. He is utterly compelled by the abundant and overwhelming divine beauty of Azhagar Emperumān. The Lord’s greatly relishable nature is, alas, unattainable for worldly people, and the Āzhvār, overcome with compassion, feels that

+ Read more

TVM 3.1.3 TVM 3.1.5