TVM 2.9.1

O Primal Cause! I Desire Your Holy Feet Alone.

ஆதிமூலமே! நின் திருவடிகளே எனக்கு வேண்டும்

2991 எம்மாவீட்டுத் திறமும்செப்பம் * நின்
செம்மாபாதபற்புத் தலைசேர்த்து ஒல்லை *
கைம்மாதுன்பம் கடிந்தபிரானே *
அம்மா! அடியேன் வேண்டுவதீதே. (2)

TVM.2.9.1

2991 ## ĕm mā vīṭṭut * tiṟamum cĕppam * niṉ
cĕm mā pāta paṟput * talai certtu ** ŏllai
kaimmā tuṉpam * kaṭinta pirāṉe *
ammā aṭiyeṉ * veṇṭuvatu īte (1)

Ragam

Shaurāṣhṭra / சௌராஷ்ட்

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

2991. Benevolent Lord, you once relieved an elephant's distress! If only you would soon place your grand, red lotus feet on my head, I wouldn't speak about SriVaikuntam. This is all I ask for, I want nothing more.

Explanatory Notes

Right in the beginning of this song, the Āzhvār makes his position abundantly clear. He shall no longer mention about SriVaikuntam, be it a matter of assuming a form like unto that of God (Sārūpya), staying in the same area as the seat of the Lord’s kingdom in spiritual world (sālokya) etc. All that he needs is that the Lord should set His lovely pair of red lotus feet on his head.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

எம் மா வீட்டு — எத்தகைய பெரிய மோக்ஷத்தின்; திறமும் — தன்மையைப் பற்றியும்; செப்பம் — பேசமாட்டோம்; நின் செம்மா — உன்னுடைய மேன்மையான; பாத பற்பு — திருவடித் தாமரைகளை; தலை — என் தலைமேல்; ஒல்லை சேர்த்து — விரைவில் சேர்க்க வேண்டும்; கைம்மா துன்பம் — கஜேந்திரனின் துன்பத்தை; கடிந்த பிரானே! — போக்கின பெருமானே!; அம்மா! அடியேன் — ஸ்வாமியே! அடியேன் வணங்கி; வேண்டுவது ஈதே — வேண்டுவது இதுவே

e — in all ways; mā — great; vīttuth thiṛam — form of liberation; seppam — won-t say/ask; nin — your; sem — reddish; mā — apt; pādha paṛpu — divine lotus feet; thalai — on my head; ollai — immediately; sĕrththu — to be joined/placed; kaimmā — the elephant who had drowned into the pond along with its trunk; thunbam — suffering; kadindha — one who eliminated; pirānĕ — being most magnanimous; ammā — the lord who accepted my servitude (manifesting this incident); adiyĕn — ī who am servant (of you); vĕṇduvadhu — praying for (the result which matches my nature); īdhĕ — this only.

Detailed Explanation

In this inaugural pāśuram of the ninth chapter of the second decade, Śrī Nammāzhvār articulates a profound spiritual truth, establishing the very essence of the soul's ultimate aspiration. As elucidated by our great preceptors, including Thirukkurukaippirāṉ Piḷḷāṉ and Nañjīyar, the Āzhvār here emphatically declares his desire for a goal that surpasses even the most exalted

+ Read more

TVM 2.9.2