TVM 2.8.5
The One Who Incarnated as Hayagrīva is the God of Gods.
ஹயக்ரீவனாக அவதரித்தவன் தேவாதிதேவன்
2984 ஒவாத்துயர்ப்பிறவி உட்பட மற்றெவ்வெவையும் *
மூவாத்தனிமுதலாய் மூவுலகும் காவலோன் *
மாவாகி ஆமையாய் மீனாகிமானிடமாம் *
தேவாதிதேவபெருமான் என்தீர்த்தனே.
மூவாத்தனிமுதலாய் மூவுலகும் காவலோன் *
மாவாகி ஆமையாய் மீனாகிமானிடமாம் *
தேவாதிதேவபெருமான் என்தீர்த்தனே.
TVM.2.8.5
2984 ovāt tuyarp piṟavi * uṭpaṭa maṟṟu ĕv ĕvaiyum *
mūvāt taṉi mutalāy * mūvulakum kāvaloṉ **
mā āki āmai āy * mīṉ āki māṉiṭam ām *
tevāti teva pĕrumāṉ * ĕṉ tīrttaṉe (5)
mūvāt taṉi mutalāy * mūvulakum kāvaloṉ **
mā āki āmai āy * mīṉ āki māṉiṭam ām *
tevāti teva pĕrumāṉ * ĕṉ tīrttaṉe (5)
Ragam
Shaurāṣhṭra / சௌராஷ்ட்
Thalam
Aḍa / அட
Bhavam
Self
Simple Translation
2984. The Supreme Lord is the causeless cause of the flowing universe, responsible for its creation, sustentation, and destruction. He is the Chief of the Celestials and my Tīrttaṉ (Who sanctified me). He descended as a Horse, Tortoise, Fish, and Man to protect the worlds, one and all.
Explanatory Notes
The routine of the Universe falling under the three major compartments of creation, preservation and dissolution, goes on uninterruptedly because of the ever-alert and omnipotent Lord who directs and controls them all. No doubt, He dowered on all of us, limbs and sense-organs to put us on a career of gainful activity with a view to attaining Him, but even if we stray away
Word by Word (WBW) meaning
(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)
ஓவாத் துயர் — இடைவிடாத துக்கத்தை விளைவிக்கிற; பிறவி உட்பட — பிறப்பு முதலான; மற்று எவ் எவையும் — மற்றுமுள்ள அனைத்துக்கும்; மூவாத் தனி — சோம்பல் இல்லாத; முதலாய் — தனித்த காரணபூதனாக இருந்து கொண்டு; மூவுலகும் — மூன்று உலகங்களையும்; காவலோன் — பாதுகாக்கும் பொறுப்பையுடைய; தேவாதி — தேவர்களுக்கும்; தேவ பெருமான் — நித்ய ஸூரிகளுக்கும் அதிபதியாய்; என் தீர்த்தனே — என்னைப் பரிசுத்தனாக்கும் தீர்த்தன்; மா ஆகி — ஹயக்ரீவனாக அவதரித்தும்; ஆமையாய் — ஆமையாய் அவதரித்தும்; மீனாகி — மீனாக அவதரித்தும்; மானிடமாம் — மநுஷ்யனாகவும் அவதரித்தவன் அவன்
ŏvā — continuous (without break); thuyar — one that gives distress; piṛavi — creation which binds āthmā to birth; utpada — including; maṝu — others such as sustenance, annihilation etc; evvevaiyum — all other activities; mūvā — effortlessly; thani mudhalāy — being the singular cause who does not expect anyone-s help; mūvulagum — of the (created) universe; kāvalŏn — being the protector; dhĕva — for the dhĕvas (celestial beings) starting with brahmā et al; ādhi dhĕvar — for those nithyasūris who are beyond the reach (of such dhĕvathās); perumān — being the lord; en — for me; thīrththan — like a river bank, that is easily approachable; māvāgi — incarnating as hayagrīva (horse-headed form, who is the propagator of vĕdham); āmaiyāy mīnāgi — incarnating as kūrma (tortoise) and mathsya (fish) (who are propagators of purāṇas); mānidamām — and also incarnated as human form (who is the propagator of gīthŏpanishath- bhagavath gīthā)
Detailed Explanation
This fifth pāśuram of the chapter serves as a profound elaboration upon the principle of sarvasajātīyatvam (His nature of being born in all species), a truth that Śrī Nammāzhvār first declared in this chapter's opening verse, "iṇaivaṉām eppoṟkum". Here, the Āzhvār mercifully explains the unique and compassionate nature of the many incarnations assumed by Emperumāṉ.