TVM 2.6.5

O My Mother! Thinking of You, I Became Your Servant.

எந்தாய்! நின்னை நினைத்து நின் அடிமை ஆனேன்

2960 உய்ந்துபோந்தென்னுலப்பிலாத வெந்தீவினைகளைநாசஞ்செய்து * உனது
அந்தமிலடிமைஅடைந்தேன்விடுவேனோ *
ஐந்துபைந்தலையாடரவணைமேவிப் பாற்கடல்யோக நித்திரை *
சிந்தைசெய்தவெந்தாய்? உன்னைச்சிந்தைசெய்துசெய்தே.

TVM.2.6.5

2960 uyntu pontu ĕṉ ulappu ilāta * vĕm tīviṉaikal̤ai nācam cĕytu * uṉatu
antam il aṭimai aṭainteṉ viṭuveṉo **
aintu paintalai āṭu aravu aṇai mevip * pāṟkaṭal yoka nittirai *
cintai cĕyta ĕntāy * uṉṉaic cintai cĕytu cĕyte? (5)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruppārkadal

Simple Translation

2960. My Father, absorbed in thoughts of the welfare of all, You rest on the milky ocean upon Your five-hooded serpent bed. Meditating on You repeatedly has delivered me from my endless deadly sins, and now I have entered Your perpetual service. Will I ever try to be separated from You?

Explanatory Notes

(i) Totally absorbed, that he is, in the daily service of the Lord, the Āzhvār avers that there is no question of his giving Him up.

(ii) Adīśeṣa (First servant) on whom the Lord rests in ‘Yoga Nidrā’, the highest form of psychic activity or self-activisation, is steeped in the enjoyment of perennial service unto the Lord, in many ways. Through each of his five heads,

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பாற்கடல் — திருப்பாற்கடலில்; ஐந்து — ஐந்து தலை; பைந்தலை — விரிந்த பணங்களையுடைய; ஆடு அரவு அணை — அசைந்து வரும் ஆதிசேஷன் மேல்; மேவி யோக நித்திரை — பொருந்தி யோக நித்திரையில்; சிந்தை செய்த — காக்கும் கார்யத்தை சிந்தனை செய்யும்; எந்தாய்! — எம்பெருமானே!; உன்னைச் சிந்தை — உன்னை இடைவிடாது சிந்தனை; செய்து செய்தே — செய்து செய்தே; உய்ந்து போந்து — உஜ்ஜீவனம் பெற்று அதனால்; என் உலப்பு இலாத — என்னுடைய அளவில்லாத; வெம் தீ வினைகளை — கொடிய பாபங்களை; நாசம் செய்து — நாசம் செய்து; உனது அந்தமில் — உன்னுடைய முடிவில்லாத; அடிமை — நித்யமான கைங்கர்யத்தில்; அடைந்தேன் — சேர்ந்த நான்; உன்னை விடுவேனோ? — உன்னை விடுவேனோ?

pāṛkadal — in the milk ocean; aindhu — in five types; pai — expanded; thalai — having hoods; ādu — with mild rhythmic rocking movements; aravaṇai — in the divine serpent bed; mĕvi — fitting nicely in the serpent bed and resting; yŏgam — meditating for the welfare of the universe; niththirai — like sleeping; sindhai seydhu — thinking (about the protection of all); endhāy — my lord!; unnai — you (who manifested this quality of protecting others); sindhai seydhu seydhu — by constantly meditating upon; uyndhu — having achieved the goal; pŏndhu — being different from materialistic people who are focused on other worldly matters; en — my (which are caused by me); ulappilādha — countless; vem — cruel; thī — having the nature of fire; vinaigal̤ai — sins; nāsam seydhu — destroyed; unadhu — (the apt) you; andham il — boundless; adimai — the joy of serving; adaindhĕn — ī, who attained it; viduvĕnŏ — there is no reason for me to leave it

Detailed Explanation

In this fifth pāsuram of the chapter, having experienced the supreme bliss of Bhagavān, Śrī Nammāzhvār poses a profound and rhetorical question to Emperumān Himself. The great ācāryas, in their divine commentaries, highlight the essence of the Āzhvār’s query: “Having been delivered from the ocean of saṃsāra and having firmly attained the eternal, joyful kainkaryam

+ Read more

TVM 2.6.4 TVM 2.6.6