TVM 2.6.11

Sing These Verses: One Can Become a Devotee of Keśava.

இவற்றைப் பாடுக: கேசவன் அடியார் ஆகலாம்

2966 கண்ணித்தண்ணந்துழாய்முடிக் கமலத்தடம்பெருங் கண்ணனை * புகழ்
நண்ணித்தென்குருகூர்ச் சடகோபன்மாறன்சொன்ன *
எண்ணில்சோர்விலந்தாதி ஆயிரத்துள்ளிவையுமோர் பத்திசையொடும் *
பண்ணில்பாடவல்லாரவர் கேசவன்தமரே. (2)

TVM.2.6.11

2966 ## kaṇṇit taṇ am tuzhāy muṭik * kamalat taṭam pĕruṅ kaṇṇaṉai * pukazh
naṇṇi tĕṉ kurukūrc * caṭakopaṉ māṟaṉ cŏṉṉa **
ĕṇṇil corvu il antāti * āyirattul̤ ivaiyum or pattu icaiyŏṭum *
paṇṇil pāṭa vallār * avar kecavaṉ tamare (11)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

2966. Those who tunefully sing these ten songs from the thousand composed by Kurukūr Caṭakōpaṉ, scion of Māṟaṉ, praising the glory of the Lord with large lotus eyes and the cool tulacī garland on His crown, will join the ranks of Kēcavaṉ's (the Lord's) devotees.

Explanatory Notes

The glory of the Lord, referred to here, in particular, is His boundless love (vyāmoha) for His devotees, like that shown unto the Āzhvār. To become His devotee, one has only to sing these ten songs, tunefully. Caste, creed and colour shall not stand in his/her way.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தண் அம் துழாய் — குளிர்ந்த அழகிய திருத்துழாய்; கண்ணி முடி — மாலை அணிந்த முடியையும்; கமலத் தடம் பெரும் — தாமரை போன்ற பெரிய; கண்ணனை — கண்களையும் உடைய கண்ணனின்; புகழ் நண்ணி — குணங்களை அநுபவித்து; தென் குருகூர் — திருக்குருகூரில் அவதரித்த; சடகோபன் — நம்மாழ்வாரான; மாறன் சொன்ன — மாறன் அருளிச்செய்த; எண்ணில் சோர்வில் — எண்ணத்தில் தப்பாத; அந்தாதி ஆயிரத்துள் — அந்தாதி ஆயிரம் பாசுரங்களுள்; இவையும் ஓர் பத்தும் — இந்த பத்துப் பாசுரங்களையும்; இசையொடும் — இசையுடனும்; பண்ணில் பாட — பண்ணுடனும் பாட; வல்லார் அவர் — வல்லவர்கள்; கேசவன் தமரே — கேசவன் அடியார்கள் ஆவர்

kaṇṇi — in the form of a garland; thaṇ — cool; am thuzhāy — being decorated with thul̤asi; mudi — crown; kamalam — delight to watch like a lotus flower; thadam — broad; perum — wide; kaṇṇanai — one who is having divine eyes; pugazh — qualities (which make him unite with his devotees); naṇṇi — reach; then — beautiful; kurugūr — being the leader of āzhvārthirunagari; māṛan — having -māṛan- as his family name; satakŏpan — nammāzhvār; sonna — mercifully compiled; eṇṇil — bhagavān-s wishes; sŏrvil — without missing; andhādhi — in the form of anthādhi (last word of one pāsuram, being connected to the first word of next pāsuram); āyiraththul̤ — in the thousand pāsurams; ŏr — distinct/unique; ivai paththum — these ten pāsurams; isaiyodum — with music; paṇṇil — with proper tune; pāda vallār avar — those who can sing; kĕṣavan thamar — will become inseparably related to sarvĕṣvaran who is greater than all

Detailed Explanation

In this concluding pāśuram, Nammāzhvār explains the glorious fruit (phalaśruti) that is bestowed upon those who master this sacred chapter. As elucidated by the great āchāryas, the result is nothing less than being eternally accepted by Bhagavān Himself as His own. The illustrious Nampiḷḷai reveals a profound truth herein: for those who joyfully practice and recite

+ Read more

TVM 2.6.10