TVM 2.5.8

I Cannot Completely Describe Tirumāl.

திருமாலை என்னால் முற்ற முடிய வர்ணிக்க முடியாது

2952 பொன்முடியம்போரேற்றை எம்மானை, நால்தடந்தோள் *
தன்முடிவொன்றில்லாத தண்துழாய்மாலையனை *
என்முடிவுகாணாதே என்னுள்கலந்தானை *
சொல்முடிவுகாணேன்நான் சொல்லுவதென்? சொல்லீரே.

TVM.2.5.8

2952 pŏṉ muṭi am por * eṟṟai ĕmmāṉai nāl taṭam tol̤ *
taṉ muṭivu ŏṉṟu illāta * taṇ tuzhāy mālaiyaṉai **
ĕṉ muṭivu kāṇāte * ĕṉṉul̤ kalantāṉai *
cŏlmuṭivu kāṇeṉ nāṉ * cŏlluvatu ĕṉ? cŏllīre (8)

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

2952. My Lord is majestic like a warring bull, wearing a golden crown and having strong four shoulders. He has limitless glory and wears a cool tulacī garland. He joined with me despite my humble state. I struggle to sing His unending glory. Tell me, you talkative worldlings, how to properly praise my Lord!

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār says that it is beyond his capacity to describe the condescending love of One, so great, mingling with him, so low.

(ii) The Lord’s crown and tulacī garland proclaim His sovereignty. If His glory is limitless, there is also no limit to the Āzhvār’s abjectness and yet He has chosen to mingle with the Āzhvār. By His deeds and traits, the Lord enthralled

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பொன் முடி — பொன் மயமான திருமுடியை உடையவனாய்; அம் போர் ஏற்றை — போர்க்காளையைப் போன்றவனாய்; எம்மானை — எனக்கு நாதனாய்; நால் தடம் தோள் — நான்கு பெரிய தோள்களை உடையவனாய்; தன் முடி ஒன்று — தன் பெருமையின் எல்லைக்கு முடிவு; இல்லாத — ஒன்றும் இல்லாதவனாய்; தண் துழாய் — குளிர்ந்த துளசி; மாலையனை — மாலை அணிந்தவனாய்; என் முடிவு காணாதே — என் தாழ்ச்சியின் முடிவு பாராமல்; என்னுள் கலந்தானை — என்னுள் கலந்த பெருமானை; சொல் முடிவு — பாசுரமிட்டு சொல்லும் வகை; காணேன் நான் — அறியாத நான்; என்? சொல்லுவது — என்னவென்று சொல்வது?; சொல்லீரே — சொல்லுங்கள் என்கிறார்

pon — radiant; mudi — having a crown; am pŏr ĕṝai — being very prideful; emmānai — the master who accepted my service (by showing such pride of full independence); nāl — four types of; thadam — huge; thŏl̤ — having divine shoulders; than — for his greatness; mudivu onṛillādha — having no end; thaṇ — cool; thuzhāy mālaiyanai — one who is wearing a divine thul̤asi garland; en mudivu kāṇādhĕ — (like there is no end for his greatness) without seeing my lowliness; en ul̤ — in my heart; kalandhānai — one who mingled/united; nān — me; sol — to explain through words; mudivu — method; kāṇĕn — not seeing; solluvadhu — explaining this; en — how?; solleer — (if possible) please do that (he is saying this to worldly people).

Detailed Explanation

In this eighth pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār continues to express his profound astonishment at the boundless grace of Sriman Nārāyaṇa. Our revered pūrvācāryas, such as Nañjīyar and Vādhi Kēsari Azhagiya Maṇavāḷa Jīyar, explain that the Āzhvār mercifully reveals the sheer impossibility of articulating, through mere words, the greatness of his union with Emperumān.

+ Read more

TVM 2.5.7 TVM 2.5.9