TVM 2.3.6

O Lord Rāma! I Have Attained You Alone.

இராமபிரானே! நின்னையே அடைந்தேன்

2928 சேர்ந்தார்தீவினைகட்கு அருநஞ்சைத் திண்மதியை *
தீர்ந்தார்தம்மனத்துப் பிரியாதவருயிரை *
சோர்ந்தேபோகல்கொடாச்சுடரை அரக்கியைமூக்கு
ஈர்ந்தாயை * அடியேனடைந்தேன் முதல்முன்னமே.

TVM.2.3.6

2928 cerntār tīviṉaikaṭku * aru nañcait tiṇ matiyai *
tīrntār tam maṉattup * piriyātu avar uyirai **
cornte pokal kŏṭāc cuṭarai * arakkiyai mūkku
īrntāyai * aṭiyeṉ aṭainteṉ * mutal muṉṉame (6)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

2928. You grant Your devotees a steady and bright mind. Always close to the devout, You are their very life and guiding light. You are a deadly poison for their sins, just like how You struck the devil (Sūrpaṇakhā's) nose. From the earliest time, I, your vassal, have been at Your feet.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār affirms that he always belonged to the Lord and rejoices, now that he is in the Lord’s company, forgetting all the pangs of the earlier separation.

(ii) It is said that one has to inevitably pass through the reactions of one’s past actions. But this is true only in the case of those who are not devoted to the Supreme Lord, while, in respect of the devout,

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

சேர்ந்தார் — உன்னை அடைந்த பக்தர்களின்; தீவினைகட்கு — கொடிய பாவங்களுக்கு; அரு நஞ்சை — விஷமாயிருப்பவனும்; திண் மதியை — திடமான அறிவைக் கொடுப்பவனும்; தீர்ந்தார் — உன்னை விட்டு அகலாதவர்களின்; தம் மனத்து — மனதில் தங்கி அவர்கள் சிற்றின்பங்களில்; சோர்ந்தே போகல் கொடா — வீழ்ந்து விடாதபடி காத்து; பிரியாது — அவர்களிடமிருந்து பிரியாமல்; அவர் உயிரை — அவர்களுக்கு உயிராயிருப்பவனும்; சுடரை — ஒளியுருவாக உள்ளவனும்; அரக்கியை — அரக்கியான சூர்ப்பணகையின்; மூக்கு ஈர்ந்தாயை — மூக்கை அறுத்தவனுமான உன்னை; முதல் முன்னமே — ஆத்மா உண்டான அன்று முதலே; அடியேன் அடைந்தேன் — அடியேன் அடைந்தேன்

sĕrndhār — those who have reached (you); thī — cruel; vinaigatku — sins; aru — unbearable; nanjai — being the poison; thiṇ madhiyai — one who bestows strong mind which has complete faith; thīrndhār tham — for those who have such faith; manaththu — in their mind; piriyādhu — without being separated; avar uyirai — their āthmā; sŏrndhĕ — moving/dying away (by engaging in worldly matters); pŏgal kodā — without letting them; sudarai — the naturally radiant emperumān (who manifests his divine form to them); arakkiyai — sūrpaṇakā; mūkku īrndhāyai — you who can destroy (their worldly attachments) like you cut off the nose (of sūrpaṇakā); adiyĕn — me who is naturally a servant of you; mudhal munnamĕ — since time immemorial; adaindhĕnĕ — have ī not reached?

Detailed Explanation

In the progression of the Second chapter, this sixth pāśuram of the third chapter stands as a sublime expression of the ātmā’s reunion with the Supreme. Our revered pūrvācāryas illuminate the profound state of the Āzhvār, who, upon being fully united with Emperumān, experiences a bliss so overwhelming that it erases the memory of his separation from the Lord since

+ Read more

TVM 2.3.5 TVM 2.3.7