TVM 10.4.6

ஞானத்தால் சேர்வார்க்கு அருள் செய்பவன் பாம்பணையான்

3821 நாகத்தணையானை நாள்தோறும்ஞானத்தால் *
ஆகத்தணைப்பார்க்கு அருள்செய்யும்அம்மானை *
மாகத்திளமதியம் சேரும்சடையானை *
பாகத்துவைத்தான்தன் பாதம்பணிந்தேனே.

3821 நாகத்து அணையானை * நாள்தோறும் ஞானத்தால் *
ஆகத்து அணைப்பார்க்கு * அருள்செய்யும் அம்மானை **
மாகத்து இள மதியம் * சேரும் சடையானை *
பாகத்து வைத்தான் தன் * பாதம் பணிந்தேனே (6)

3821 nākattu aṇaiyāṉai * nāl̤toṟum ñāṉattāl *
ākattu aṇaippārkku * arul̤cĕyyum ammāṉai **
mākattu il̤a matiyam * cerum caṭaiyāṉai *
pākattu vaittāṉ taṉ * pātam paṇinteṉe (6)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

I am blessed to adore the feet of the Lord, who keeps on one side of His body the great Sire adorned with the crescent Moon on His matted locks. He forever bestows His grace on those whose knowledge blossoms into love, embracing Him in their hearts as He reclines on the serpent-bed.

Explanatory Notes

(i) What is emphasised here by the Āzhvār is the need for transforming one’s knowledge of God into love for Him. Knowledge of God is wisdom’s root while love of God is its ripest fruit. In His Song Celestial also, Lord Kṛṣṇa insists on loving meditation. Of-course, He sedulously nurtures the God-love of the devotees to the point of fruition. It would be futile to expect + Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simplified meaning of those verse.)

நாகத்து — ஆதிசேஷனை; அணையானை — படுக்கையாகக் கொண்டவனை; நாள் தோறும் — நாள் தோறும்; ஞானத்தால் — ஞானம் கனிந்த; ஆகத்து — பக்தியால்; அணைப்பார்க்கு — அநுபவிப்பவர்களுக்கு; அருள்செய்யும் — அருள் செய்யும்; அம்மானை — எம்பெருமானை; மாகத்து — வானத்து; இள மதியம் — இளம் சந்திரனை; சேரும் சடையானை — முடியிலுடைய சிவனை; பாகத்து — தன் திருமேனியில்; வைத்தான் தன் — ஒரு பாகத்தில் வைத்தவனின்; பாதம் — திருவடிகளை; பணிந்தேனே — பணிந்தேனே

nāl̤dhŏṛum — always; gyānaththāl — through gyāna in the form of bhakthi; āgaththu — in the heart; aṇaippārkku — for the mumukshus (liberation seekers) who place and enjoy; arul̤ seyyum — doing favours, being ultimately enjoyable; ammānai — being the lord; māgaththu — dwelling in the sky; il̤a madhiyam — young crescent moon; sĕrum — uniting; sadaiyānai — due to having in his matted hair (and hence being enjoyer (due to having the moon) as well as being engaged in penance (due to having matted hair)); pāgaththu — on one side [of his divine form]; vaiththān than — the ultimately simple one who placed, his; pādham paṇindhĕn — ī got to surrender unto the divine feet.; maṇi ninṛa sŏdhi — having complexion which resembles the radiance in a blue gem; madhusūdhan — eliminating the hurdles for enjoyment, just as he eliminated madhu

Detailed WBW explanation

Highlights from Nampiḷḷai's Vyākhyānam as documented by Vadakkuth Thiruvīdhip Piḷḷai

nāgatthu aṇaiyānai - He, Namperumāl, graciously accepts those who are favorably disposed towards Him, allowing them the privilege to serve as His divine mattress. This act symbolizes the profound closeness and the endearing bond He shares with His devotees.
nāḷdhōrum ...

+ Read more

TVM 10.4.5 TVM 10.4.7