TVM 1.9.11

By Singing These Verses, One Can Attain Kaṇṇaṉ's Feet.

இவற்றைப் பாடினால் கண்ணனடி சேரலாம்

2889 உச்சியுள்ளேநிற்கும்தேவதேவற்குக் கண்ணபிராற்கு *
இச்சையுள்செல்லவுணர்த்தி வண்குருகூர்ச்சடகோபன் *
இச்சொன்னவாயிரத்துள் இவையுமோர்பத்து எம்பிராற்கு *
நிச்சலும்விண்ணப்பம்செய்ய நீள்கழல்சென்னி பொருமே. (2)

TVM.1.9.11

2889 ## ucciyul̤l̤e niṟkum teva tevaṟkuk * kaṇṇa pirāṟku *
iccaiyul̤ cĕlla uṇartti * vaṇ kurukūrc caṭakopaṉ **
ic cŏṉṉa āyirattul̤ * ivaiyum or pattu ĕmpirāṟku *
niccalum viṇṇappam cĕyya * nīl̤ kazhal cĕṉṉi pŏrume (11)

Ragam

Mohana / மோஹன

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

2889. The Lord's long feet will forever bless the heads of those who recite these ten songs, out of the thousand sung by Caṭakōpaṉ of Kurukūr. The songs describe his experience of how the Supreme Lord Kaṇṇapirāṉ moved from one part of his body to another and settled on his crown.

Explanatory Notes

The Supreme Lord, adorning the heads of the exalted Devas, coveted the Āzhvār’s head so much that He got into it by stages, and there being no higher place to step into, the Lord stays on there. In other words, the Āzhvār’s head is the new abode of the Lord. This is indeed the limit for the Lord’s loving condescension (Sauśīlya)! Here then is the mystic realisation that God loves His Subjects in the same way they pine for union with Him.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

உச்சியுள்ளே — என் தலை மீது சிந்தையில்; நிற்கும் — நிற்பவனும்; தேவ தேவற்கு — தேவாதிதேவனும்; கண்ண பிராற்கு — கண்ணனான பெருமானுக்கு; இச்சையுள் — தன் பக்கலிலே அவன் பண்ணின; செல்ல — உபகாரத்தை; உணர்த்தி — தாம் அறிந்தபடி அவனுக்கு அறிவித்து; வண் குருகூர்ச் சடகோபன் — நம்மாழ்வார்; இச்சொன்ன — அருளிச்செய்த; ஆயிரத்துள் — ஆயிரம் பாசுரங்களுக்குள்; இவையும் ஓர் பத்து — இந்த ஒப்பற்ற பத்துப்பாசுரங்களையும்; எம்பிராற்கு — எம்பெருமானுக்கு; விண்ணப்பம் செய்ய — விண்ணப்பம் செய்ய; நிச்சலும் — நாள்தோறும்; நீள் கழல் — நீண்ட அவனது திருவடிகள்; சென்னி பொருமே — கூறுபவர் தலையில் வந்து சேரும் என்கிறார்

uchchi ul̤l̤ĕ niṛkum — (thus) staying on my head; dhĕva dhĕvaṛku — for the god of gods; kaṇṇa pirāṛku — maganimous krishṇa who has both supremacy (pirān) and simplicity (krishṇa); ichchai — (his) affection (towards āzhvār); ul̤ — inside (āzhvār); sella — occur, having realised; uṇarththi — informing that (to him); vaṇ kurukūrch chatakŏpan — nammāzhvār (who is the most liberal leader of the place named āzhvārthirunagari); ichchonna āyiraththul̤ — īn the thousand pāsurams mercifully given by him; ivai — these (which talk about emperumān-s union with āzhvār); ŏr — distinct, incomparable; paththu — ten pāsurams; em pirāṛku — to emperumān; viṇṇappam seyya — recite to him; nīl̤ — those which are so long that they reach up to his devotees; kazhal — his divine, lotus feet; senni — in the heads of those (who recite); nichchalum — every day, always; porum — will be fixed.

Detailed Explanation

In this concluding pāsuram of the chapter, our revered Āzhvār reveals the supreme fruit (phalam) bestowed upon those who recite these divine verses. As our illustrious Ācāryas, including the great Nañjīyar, elucidate in their introductions, Āzhvār declares that for one who recites this chapter to Emperumān, the Lord's lotus feet will be eternally placed upon his head.

+ Read more

TVM 1.9.10