TVM 1.7.4

I Will Not Let Go of the Primal Cause.

ஆதிமூலத்தை நான் விடமாட்டேன்

2860 மயர்வறவென்மனத்தே மன்னினான்தன்னை *
உயர்வினையேதரும் ஒண்சுடர்க்கற்றையை *
அயர்விலமரர்கள் ஆதிக்கொழுந்தை * என்
இசைவினை என்சொல்லியான்விடுவேனோ?

TVM.1.7.4

2860 mayarvu aṟa ĕṉ maṉatte * maṉṉiṉāṉ taṉṉai *
uyarviṉaiye tarum * ŏṇ cuṭark kaṟṟaiyai **
ayarvu il amararkal̤ * ātik kŏzhuntai * ĕṉ
icaiviṉai * ĕṉ cŏlli yāṉ viṭuveṉo? (4)

Ragam

Madhyamāvati / மத்யமாவதி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

2860. Oh! what pretext can I find, from Him to part, The first Lord of Celestials ever alert, A beautiful bundle of brilliance, heaping on me continually, Torrents of knowledge and wisdom, who brought me Round and to root out my ignorance lodged in me firmly?

Explanatory Notes

(i) In the preceding song, the Āzhvār acknowledged the Lord’s benevolence in rooting out all his ignorance. This is exactly what he had prayed for in his supplication to the Lord in the very first song of his first work (Tiruviruttam). Having achieved his purpose, can the Āzhvār now afford to forget the Lord? No, having removed all the vestiges of ignorance in the Āzhvār,

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மயர்வு அற — அறிவின்மை அடியோடு நீங்க; என் மனத்தே — என்மனத்திலே; மன்னினான் தன்னை — நிலைபெற்று இருப்பவனும்; உயர்வினையே — உயர்ந்த ஞானம் பக்தி ஆகியவற்றை; தரும் — அளிப்பவனும்; ஒண் சுடர் கற்றையை — ஒளிமயமானவனும்; அயர்வு இல் — மறதி என்பது என்றும் இல்லாத; அமரர்கள் — நித்யஸூரிகள் இருக்கும்; ஆதிக் கொழுந்தை — வைகுந்தத்துக்குத் தலைவனும்; என் — தன்னை அடைய எனக்கு; இசைவினை — இசைவை விளைவித்த எம்பெருமானை; என் சொல்லி — என்ன காரணம் சொல்லி; யான் விடுவேனோ — நான் விட்டு விலகுவேன்

mayarvu — ignorance; aṛa — to remove; en manaththĕ — into my heart/mind; manninān thannai — residing eternally; uyarvinaiyĕ — increasing my gyānam, bhakthi etc; tharum — one who gives; oṇ — being infinitely enjoyable; sudark kaṝaiyai — having a radiantly shining form; ayarvu — forgetfulness; il — not having; amarargal̤ — for the nithya sūris; ādhik kozhundhai — being the leader (who sustains them etc); en isaivinai — one who has full control over my acceptance (to approach him); en solli — what reason can ī say; yān — me (who knows about him); viduvĕn — give up

Detailed Explanation

In this fourth pāsuram of the seventh chapter, our glorious Āzhvār firmly declares that there can be no termination whatsoever of his communion with Emperumān. Having previously shied away from the Lord due to a profound sense of his own unworthiness (ayōgyan), the Āzhvār now makes an emphatic reversal, proclaiming "ini vidēn"—I shall not leave Him henceforth. This

+ Read more

TVM 1.7.3 TVM 1.7.5