TVM 1.3.8

Contemplate the Holy Feet of Sriman Nārāyaṇa

ஸ்ரீமந் நாராயணனின் திருவடிகளையே நினை

2820 நாளும்நின்றடுநமபழமை அங்கொடுவினையுடனே
மாளும் * ஓர்குறைவில்லை மனனகமலமறக்கழுவி *
நாளும்நம்திருவுடையடிகள்தம் நலங்கழல் வணங்கி *
மாளுமோரிடத்திலும் வணக்கொடுமாள்வதுவலமே.

TVM.1.3.8

2820 nāl̤um niṉṟu aṭu nama pazhamai * am kŏṭuviṉai uṭaṉe
māl̤um * or kuṟaivu illai * maṉaṉ akam malam aṟak kazhuvi **
nāl̤um nam tiru uṭai aṭikal̤ tam * nalam kazhal vaṇaṅki *
māl̤um or iṭattilum * vaṇakkŏṭu māl̤vatu valame (8)

Ragam

Aparūpa / அபரூப

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Reference Scriptures

BG. 9-30, 31

Simple Translation

2820. If we cleanse our minds of the dirt (of misconceived notion of parity among the ‘Thiru-Murties’, Brahmā, Viṣṇu and Śiva) through that bleaching agent, called wisdom, and worship daily at the felicitous feet of our Lord, the gracious consort of Tiru (Śrī Mahālakṣmī), all our past sins which had been tormenting us so far will die out at once, and we will be free from wants of any kind. (It is never too late to switch on to the Lord thus.) better repose on His lap, even while dying.

Explanatory Notes

(i) To a question supposed to have been put to the Āzhvār by his interlocutors, whether their accumulated, age-long sins will not operate as a serious impediment to their worshipping the Lord, this stanza provides the answer. No doubt, the Śāstras proclaim.[1] that one cannot but taste the fruits of one’s actions; in other words, the sins can be liquidated only by the

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மனன் அகம் — மனத்திலுண்டான; மலம் அற — மும்மூர்த்திகளும் ஸமமாவர் என்னும் எண்ணம்; கழுவி — விவேகத்தாலே நீங்கச்செய்து; நாளும் நம் — நாள்தோறும் நமக்கென்றே உரிய; திருஉடை அடிகள் தம் — திருமகள் நாதனான; நலம் கழல் — எம்பெருமானின் திருவடிகளை; வணங்கி — வணங்கினால்; நாளும் நின்று — எப்போதும் விடாது நின்று; அடும் நம — வருந்தும் நாமறிந்த; பழமை அம் — பழமையான மிக; கொடுவினை — கொடிய பாபங்கள்; உடனே மாளும் — உடனே தொலையும்; ஓர் குறைவு இல்லை — ஒரு குறைவும் உண்டாகாது; மாளும் ஓர் இடத்திலும் — சரீரத்தை விடுகிற காலத்திலும்; வணக்கொடு — வணக்கத்தோடு; மாள்வது வலமே — விடுதல் சிறப்புடையதாகும்

mananagam — in the heart; malam — dirt which is created due to confusion on thrimūrthi sāmyam (brahmā vishṇu rudhra being considered equal); aṛa — to remove; kazhuvi — purified through knowledge; nāl̤um — everyday which is dear to us; nam — for us; thiruvudai — srīmān (one who has srī mahālakshmi); adigal̤ tham — unto the swāmi (master); nalam — approachable by all, most enjoyable; kazhal — lotus feet; vaṇangi — surrendering; nāl̤um — everyday; ninṛu — always being with us; adum — torturing; nama — accumulated by us knowingly; pazhamai — eternal, always existing since time immemorial; am kodu — most cruel; vinai — pāpams (sins) such as akruthya karaṇa (indulging in the prohibited acts) etc; udanĕ — at the time of surrender; māl̤um — will be destroyed; ŏr kuṛaivillai — nothing to worry; māl̤umŏr idaththilum — even while leaving the body; vaṇakkodu — with surrender; māl̤vadhu — dies; valam — strong

Detailed Explanation

In this eighth pāsuram, Nammāzhvār mercifully addresses a fundamental anxiety that plagues the aspiring soul. Confronted with the call to surrender, some may question its feasibility, asking, "You say we must surrender to Emperumān now. But we have accumulated a mountain of sins since time immemorial. How can we possibly eliminate such a burden? Is there truly time for

+ Read more

TVM 1.3.7 TVM 1.3.9