pŌdhellām pŌdhu koṇdu un poṇṇadi puṇaiya māṭṭēn – It is indeed proper to adorn Your divine feet, which resemble gold, with beautiful, fresh flowers at all times. The fervor to perform this sacred act was never lacking within me; however, I lacked the requisite strength to execute it, laments the āzhvār. While I found both eagerness and strength in engaging in matters

அவதாரிகை

த்ரை வர்ணிக அதிகாரமான உபாயம் இல்லை யாகில் சர்வாதிகாரமான -அர்ச்சன ஸ்த்வ நாதிகள் தான் உண்டோ வென்னில் – அதுவும் இல்லை -என்கிறார் –

—–

போது எல்லாம் போது கொண்டு உன் பொன்னடி புனைய மாட்டேன் தீதிலா மொழிகள் கொண்டு உன் திருக் குணம் செப்ப மாட்டேன் காதலால் நெஞ்சம் அன்பு கலந்திலேன் அது தன்னாலே ஏதிலேன் அரங்கற்கு எல்லே என் செய்வான் தோன்றினேனே

பதவுரை

போது