TCV 16

Your Greatness is Loftier than the Mountains

நின் பெருமை மலைகளினும் உயர்ந்தது

767 தலைக்கணத்துகள்குழம்புசாதி சோதிதோற்றமாய் *
நிலைக்கணங்கள்காணவந்து நிற்றியேலும் நீடிரும் *
கலைக்கணங்கள்சொற்பொருள் கருத்தினால்நினைக்கொணா *
மலைக்கணங்கள்போலுணர்த்தும்மாட்சி நின்றன்மாட்சியே.

TCV.16

767 talaik kaṇam tukal̤ kuzhampu * cāti coti toṟṟamāy *
nilaik kaṇaṅkal̤ kāṇa vantu * niṟṟiyelum nīṭu irum **
kalaik kaṇaṅkal̤ cŏṟ pŏrul̤ * karuttiṉāl niṉaikkŏṇā *
malaik kaṇaṅkal̤ pol uṇarttum * māṭci niṉtaṉ māṭciye (16)

Ragam

Aparūpa / அபரூப

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

767. You are the souls of the gods, plants, people who do good and bad karmā and animals. Even though people do not know who you are, they hear of you from the Vedās and the scriptures of the sages and they know you in their hearts. Your greatness is like that of high mountains.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தலைக் கணம் — உயர்ந்த தேவர்கள்; துகள் — ஸ்தாவரங்கள்; குழம்பு சாதி — மனிதர்கள் ஆகியவற்றுள்; சோதி தோற்றமாய் — தேஜசுடன் அவதரித்து; நிலைக் கணங்கள் — ஸ்தாவரங்களும்; காண — அனுபவித்திட; வந்து நிற்றி யேலும் — வந்து நிற்கிறாயாகிலும்; நீடு இரும் — நித்தியமாகப் பரந்துள்ள; கலைக் கணங்கள் — வேதங்களின்; சொற்பொருள் — சொல்பொருளினாலும்; கருத்தினால் — கருத்தினாலும்; நினைக்கொணா — நினைக்கவும் முடியாத அளவு; மலைக்கணங்கள் போல் — மலைகள் போன்ற பெரியதான; உணர்த்தும் மாட்சி — அறிவிக்கப்படும் அழகு; நின்தன் மாட்சியே — உனக்கே உரிய அழகாகும்

coti toṟṟamāy — You incarnate with radiance; kuḻampu cāti — among humans; tukal̤ — plants; talaik kaṇam — and gods (Devas); nilaik kaṇaṅkal̤ — even the immovable things; kāṇa — come to experience Your presence; vantu niṟṟi yelum — and You manifest before them; nīṭu irum — yet the eternally pervading; kalaik kaṇaṅkal̤ — Vedas; cŏṟpŏrul̤ — by their literal meaning; karuttiṉāl — and deeper interpretations; niṉaikkŏṇā — cannot even conceive Your extent; malaikkaṇaṅkal̤ pol — vast as mountains; uṇarttum māṭci — of Your declared beauty; niṉtaṉ māṭciye — that belongs to You alone

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In the preceding pāśuram, the Āzhvār meditated with profound devotion upon how Emperumān, the Supreme Lord, condescended to incarnate as both celestial and human beings, thereby extending His divine protection over all the worlds. Now, in this deeply insightful pāśuram, the Āzhvār further illuminates this truth. He reveals that Emperumān's

+ Read more

TCV 15 TCV 17