RNA 83

The Holy Feet of Rāmāṉuja Grant Supreme Bliss

இராமானுசனின் திருவடிகளே பேரின்பம் தரும்

3975 சீர்கொண்டுபேரறம்செய்து * நல்வீடுசெறிதுமென்னும்
பார்கொண்டமேன்மையர் கூட்டனல்லேன் * உன்பதயுகமாம்
ஏர்கொண்ட வீட்டையெளிதினிலெய்துவன் உன்னுடைய
கார்கொண்டவண்மை * இராமானுச! இதுகண்டுகொள்ளே.

3975 cīr kŏṇṭu per aṟam cĕytu * nal vīṭu cĕṟitum ĕṉṉum *
pār kŏṇṭa meṉmaiyar kūṭṭaṉ alleṉ ** uṉ pata yukam ām
er kŏṇṭa vīṭṭai ĕl̤itiṉil ĕytuvaṉ * uṉṉuṭaiya
kār kŏṇṭa vaṇmai * irāmānuca itu kaṇṭu kŏl̤l̤e (83)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Reference Scriptures

BG. 8-28

Divya Desam

Paramapadam

Simple Translation

3975. I do not want to join the people who think that if they do dharma, they will become famous and reach divine Mokshā. You know that, O Rāmānujā. You are generous as a cloud! Through your grace only I will reach your Vaikuntam and worship your feet.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இராமாநுச! — இராமாநுசரே!; சீர் கொண்டு — சமம் தமம் ஆகிய குணங்களையுடைய; பேர் அறம் — சிறந்த சரணாகதி; செய்து — யோகத்தைப் பின்பற்றி; நல் வீடு — மோக்ஷத்தை; செறிதும் என்னும் — அடைந்து விடுவோம் என்ற; பார் கொண்ட மேன்மையர் — புகழுடையோர்; கூட்டன் அல்லேன் — கூட்டத்தில் அடியேன் இல்லை; உன் பத யுகம் ஆம் — உங்களுடைய இரு பாதங்களாகிற; ஏர் கொண்ட வீட்டை — சிறந்த மோக்ஷத்தை; எளிதினில் எய்துவன் — எளிதில் அடைவேன்; உன்னுடைய — உங்களுடைய; கார் கொண்ட — உதார குணம்; வண்மை இது — இப்படிப்பட்ட்து; கண்டு கொள்ளே — நீங்களே இதைக் காணலாம்

seer koṇdu — ṭhe ones having auspicious nature like control of internal and external senses, faith that nothing can be done independently by self (ākinchanyam), not dependent on any body else (than emperumān) (ananyagathithvam), interest and faith (towards pious matters),; pĕr aṛam seydhu — (their) doing prapaththi (surrender) which is the most religious precept (dharma), unlike kaivalyam which is enjoyment of own āthmā only,; seṛidhum ennum — (such people) say, shall attain; nal veedu — liberation that is identified as ultimate destiny (after surrendering);; mĕnmaiyar kūttan allĕn — ī do not belong in those who are having such glory, who have surrendered to emperumān,; pār koṇda — (the glory) which is spread in the whole earth;; irāmānusā — ŏh udaiyavar!; padha yugamām — the two divine feet; un — of yours; ĕr koṇda veettai — is the most distinguished destiny (mŏksham), which; el̤idhinin eydhuvan — ī would get without any effort;; unnudaiya vaṇmai — your generosity; kār koṇda — of helping in all the matters at all times, which has won the rainy cloud (in its generosity);; idhu kaṇdu kol̤ — do ī have to say this explicitly, would you not understand it from seeing it in practice?; pār koṇda mĕnmai — also means – noble and common people all would take up emperumānār; he having such excellence;; ĕr — beauty.; koṇda — having something; ṣaying emperumānārs divine feet as ultimate destiny (mŏksham) — is because that is where there is the most happiness. ṭhis is said in mukthi: mŏksha: mahānandha:.

Detailed Explanation

Introduction to the Pāśuram

This pāśuram unfolds as a sublime and deeply personal dialogue between the Ācārya, Emperumānār (Śrī Rāmānuja), and his devoted disciple, Śrī Tiruvarangatthu Amudhanār. Upon hearing Amudhanār’s heartfelt declaration in the previous verse, ‘poruvaṟṟa kēḷviyan ākki ninṟān’ (He graced me with knowledge beyond compare), Emperumānār

+ Read more

RNA 82 RNA 84