Chapter 10: Thirukkottiyur - (எங்கள் எம்)

PT 9.10.7

கண்ணன் வாழும் இடம் இதுதான்

1844 கன்றுகொண்டுவிளங்கனியெறிந்து ஆநிரைக்கழிவென்று * மாமழை
நின்றுகாத்துகந்தான் நிலமாமகட்கினியான் *
குன்றின்முல்லையின்வாசமும் குளிர்மல்லிகைமணமும்அளைந்து * இளந்
தென்றல்வந்துலவும் திருக்கோட்டியூரானே.

1844 kaṉṟu kŏṇṭu vil̤aṅkaṉi ĕṟintu * ā-niraikku azhivu ĕṉṟu * mā mazhai
niṉṟu kāttu ukantāṉ * nila mā makaṭku iṉiyāṉ- **
kuṉṟiṉ mullaiyiṉ vācamum * kul̤ir mallikai maṇamum al̤aintu * il̤am
tĕṉṟal vantu ulavum- * tirukkoṭṭiyūrāṉe-7

Ragam

Yamunākalyāṇi / யமுனாகல்யாணி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Divya Desam

ThirukKoshtiyur

Simple Translation

1844. Our god, the beloved of the earth goddess, threw a vilam fruit at a calf and killed the two Asurans when they came as a tree and a calf and easily carried Govardhanā mountain as an umbrella to protect the cows and the cowherds from a terrible storm. He stays in Thirukkottiyur where the fresh breeze mixes with the fragrance of cool jasmine flowers and mullai flowers as it comes from the hills.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கன்று கொண்டு — கன்றாகவந்த அஸுரனை; விளங்கனி — விளங்கனியாக வந்த அஸுரன்; எறிந்து — மீது எறிந்து இருவரையும் முடித்தவனும்; ஆ நிரைக்கு — பசுக்கூட்டத்திற்கு; அழிவு என்று — அழிவு வந்ததே என்று; மா மழை — பெரும் மழையை மலையை; நின்று காத்து — எடுத்து நிலை நின்று தடுத்து; உகந்தான் — மகிழ்ந்த எம்பெருமான்; நில மா மகட்கு — பூமாதேவிக்கு; இனியான் — இனியவன்; குன்றின் — மலையின்; முல்லையின் — முல்லைப்பூவின்; வாசமும் — நறுமணமும்; குளிர் — குளிர்ந்த; மல்லிகை — மல்லிகையின்; மணமும் — மணமும்; அளைந்து — தழுவி வரும் குளிர்ந்த; இளம்தென்றல் — இளம்தென்றல் காற்று; வந்து உலவும் — வந்து உலவும்; திருக்கோட்டி — திருக்கோட்டி; ஊரானே! — ஊரில் உள்ளவனே!

PT 9.10.6 PT 9.10.8