PT 4.10.1

This is the Temple Cherished by Kaṇṇa

கண்ணன் கருதிய கோயில் இது

1338 ஆய்ச்சியரழைப்பவெண்ணெயுண்டொருகால்
ஆலிலைவளர்ந்தஎம்பெருமான் *
பேய்ச்சியைமுலயுண்டுஇணைமருதிறுத்துப்
பெருநிலம்அளந்தவன்கோயில் *
காய்த்தநீள்கமுகும்கதலியும்தெங்கும்
எங்குமாம்பொழில்களின்நடுவே *
வாய்த்தநீர்பாயும்மண்ணியின்தென்பால்
திருவெள்ளியங்குடியதுவே. (2)

PT.4.10.1

1338 ## āycciyar azhaippa vĕṇṇĕy uṇṭu ŏrukāl *
āl ilai val̤arnta ĕm pĕrumāṉ *
peycciyai mulai uṇṭu iṇai marutu iṟuttup *
pĕru nilam al̤antavaṉ koyil ** -
kāytta nīl̤ kamukum kataliyum tĕṅkum *
ĕṅkum ām pŏzhilkal̤iṉ naṭuve *
vāytta nīr pāyum maṇṇiyiṉ tĕṉpāl * -
tiruvĕl̤l̤iyaṅkuṭi-atuve-1

Ragam

Mohana / மோஹன

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Velliyankudi

Simple Translation

1338. Our dear lord who ate the butter that the cowherd women gave him, slept on a banyan leaf at the end of the eon, drank the milk of the devil Putanā, broke the two marudu trees, and who measured the world and the sky with his two feet at king Mahabali’s sacrifice, stays in the temple in Thiruvelliyangudi in the southern land where the Manni river flows among the groves with its abundant water and coconut, banana and tall kamugu trees grow.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஆய்ச்சியர் அழைப்ப — ஆய்ச்சியர் அழைக்கும்படி; வெண்ணெய் உண்டு — வெண்ணெய் உண்டவனும்; ஒருகால் ஆலிலை — பிரளயகாலத்தில் ஆலிலையில்; வளர்ந்த எம் பெருமான் — இருந்தவனுமான எம்பெருமான்; பேய்ச்சியை — பூதனையின்; முலை உண்டு — பாலை உண்டவனும்; இணை மருது — இரட்டை மருதமரங்களை; இறுத்து — முறித்தவனும்; பெரு நிலம — திருவிக்ரமனாய்; அளந்தவன் — அளந்தவனானவன்; கோயில் — இருக்கும் கோயில்; காய்த்த — காய்கள் நிறைந்த; நீள் — ஓங்கியிருக்கும்; கமுகும் — பாக்குமரங்களும்; கதலியும் — வாழைமரங்களும்; தெங்கும் — தென்னை மரங்களும்; எங்கும் ஆம் — எங்கும்; பொழில்களின் நடுவே — சோலைகளினிடையே; வாய்த்த நீர் பாயும் — போதுமான ஜலம் பாயும்; மண்ணியின் — மண்ணியாற்றின்; தென்பால் — தென்கரையிலுள்ள; திருவெள்ளியங்குடி — திருவெள்ளியங்குடி; அதுவே — என்னும் தலம்

āychchiyar — cowherd women; azhaippa — to complain; veṇṇey — butter; uṇdu — mercifully ate; oru kāl — once (during deluge); ālilai — on a banyan leaf; val̤arndha — mercifully resting there; emperumān — my lord; pĕychchiyai — pūthanā-s; mulai — bosom; uṇdu — mercifully sucked (and finished her); iṇai — joined; marudhu — marudha trees; iṛuththu — broke; peru nilam — vast earth; al̤andhavan — the eternal abode of sarvĕṣvaran who accepted (from mahābali) and measured; kŏyil — dhivyadhĕṣam is; kāyththa — having unripe fruits; nīl̤ — tall; kamugum — areca trees; kadhaliyum — plantain trees; thengum — coconut trees; engumām — present everywhere; pozhilgal̤in — gardens-; naduvĕ — in the middle; vāyndha — abundant; nīr — water; pāyum — flowing; maṇṇiyil — maṇṇi river-s; thenpāl — present on the southern bank; thiruvel̤l̤iyangudi — known as thiruvel̤l̤iyangudi; adhuvĕ — is that dhivyadhĕṣam.

Detailed Explanation

He is that Supreme Lord who, out of boundless compassion, graciously partook of the butter merely to be the subject of the loving complaints of the cowherd women. He is the one who, in a bygone age, mercifully reposed upon a tender banyan leaf, revealing Himself as my singular Master. With divine ease, He drew the life from the demoness Pūtanā by sucking upon her bosom

+ Read more

PT 4.10.2