PT 3.5.1

சிந்தனைக்கு இனியான் திருவாலியம்மான்

1188 வந்துஉனதடியேன்மனம்புகுந்தாய் புகுந்ததற்பின் வணங்கும் * என்
சிந்தனைக்குஇனியாய்! திருவே! என்னாருயிரே! *
அந்தளிரணியாரசோகின் இளந்தளிர்கள்கலந்து * அவையெங்கும்
செந்தழல்புரையும் திருவாலியம்மானே! (2)

PT.3.5.1

1188 ## vantu uṉatu aṭiyeṉ maṉam pukuntāy * pukuntataṉpiṉ vaṇaṅkum * ĕṉ
cintaṉaikku iṉiyāy * tiruve ĕṉ ār uyire **
am tal̤ir aṇi ār * acokiṉ il̤antal̤irkal̤ kalantu * avai ĕṅkum
cĕn tazhal puraiyum * tiruvāli ammāṉe-1 **

Ragam

Sāveri / ஸாவேரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruvāli Thirunagari

Simple Translation

1188. I am your slave and you came and entered my thoughts. You are sweet to my mind and I worship you. You are my wealth and my precious life, the dear god of Thiruvāli where everywhere the tender shoots of asoka trees bloom like fire with lovely red flowers.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அம் தளிர் — தளிர்களாலுண்டான; அணி ஆர் — அழகிய; அசோகின் — அசோக மரத்தின்; இளந்தளிர்கள் அவை — இளந்தளிர்கள்; எங்கும் கலந்து — எங்கும் வியாபித்து; செந் தழல் புரையும் — சிவந்த அக்னி போலிருக்கும்; திருவாலி — திருவாலியில் இருக்கும்; அம்மானே! — எம்பெருமானே!; திருவே! — செல்வனே! தாரகனே!; என் ஆருயிரே! — என் ஆருயிரே!; வந்து உனது — நீயாகவே வந்து; அடியேன் — அடியேனான; மனம் புகுந்தாய் — என் மனதில் புகுந்தாய்; புகுந்ததன் பின் — அப்படி நீ வந்து புகுந்த பின்பு; வணங்கும் என் — வணங்கும் என் மனத்துக்கு; சிந்தனைக்கு — என் சிந்தனைக்கு; இனியாய் — இனியனானாய்

am — beautiful; thal̤ir — acquired from sprouts; aṇi ār — having abundant beauty; asŏgin — aṣŏka tree-s; il̤am thal̤irgal̤ avai — tender sprouts; engum kalandhu — spreading everywhere; sem — reddish; thazhal puraiyum — like fire; thiruvāli ammānĕ — ŏh you who are having thiruvāli as your abode!; thiruvĕ — ŏh my wealth!; en ār uyirĕ — ŏh my sustainer!; vandhu — coming to my place; unadhu adiyĕn — ī, your servant-s; manam — in the heart; pugundhāy — entered;; pugundhadhaṛpin — after you entered; vaṇangum — surrender; en sindhanaikku — for my mind; iniyāy — became sweet.

PT 3.5.2