PT 2.9.3

This Temple is the Abode of the One Reclining on the Serpent Couch

பாம்பணைப் பள்ளிகொண்டவன் இடமே இக்கோயில்

1130 உரந்தருமெல்லணைப்பள்ளிகொண்டான்
ஒருகால்முன்னம்மாவுருவாய்க்கடலுள் *
வரந்தரும்மாமணிவண்ணனிடம்
மணிமாடங்கள்சூழ்ந்துஅழகாயகச்சி *
நிரந்தவர்மண்ணையில்புண்ணுகர்வேல்
நெடுவாயிலுகச்செருவில்முனநாள் *
பரந்தவன்பல்லவர்கோன்பணிந்த
பரமேச்சுரவிண்ணகரமதுவே. (2)

PT.2.9.3

1130 uram taru mĕl aṇaip pal̤l̤i kŏṇṭāṉ *
ŏrukāl muṉṉam mā uruvāyk kaṭalul̤ *
varam taru mā maṇivaṇṇaṉ iṭam *
-maṇi māṭaṅkal̤ cūzhntu azhaku āya kacci **
nirantavar maṇṇaiyil puṇ nukar vel *
nĕṭu vāyil ukac cĕruvil muṉa nāl̤ *
parantavaṉ pallavar-koṉ paṇinta *
parameccuraviṇṇakaram-atuve-3 **

Ragam

Yamunākalyāṇi / யமுனாகல்யாணி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru ParamEswara Vinnagaram, Thiruppārkadal

Simple Translation

1130. Once, long ago, the Lord lay resting in the Milk Ocean, On the soft yet mighty bed of Ādiśeṣa. He is like the radiant gem who grants every boon desired. His abode is Kanchipuram, Beautiful, with gem-studded mansions all around. In earlier times, at the fortress of Maṇṇai, The Pallava king defeated his enemies in fierce battle, Casting them into the gaping mouths of spears That feasted on their flesh. That same Pallava ruler later bowed at the Lord’s feet. This is Paramēchura Viṇṇagaram.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

முன்னம் ஒருகால் — முன்பொருகால்; மா உருவாய்க் — விலக்ஷணமான வடிவுடன்; கடலுள் — பாற்கடலில்; உரம் தரு — வலிமை மிக்க; மெல் அணை — மிருதுவான சேஷசயனத்திலே; பள்ளி கொண்டான் — சயனித்திருந்தவனும்; வரம் தரும் மா மணி — விரும்பும் வரம் அருளும்; வண்ணன் — நீல நிறமுள்ள; இடம் — பெருமானுக்கு இருப்பிடம்; மணி மாடங்கள் — ரத்நமயமான மாடங்கள்; சூழ்ந்து — சூழ்ந்த; அழகு ஆய கச்சி — அழகிய காஞ்சீபுரத்தில்; முன நாள் — முன்பொருசமயம்; மண்ணையில் — மண்ணை என்னும் படைவீட்டில்; நிரந்தவர் — சத்ருக்களை; புண் நுகர் வேல் — மாம்ஸத்தை புஜிக்கும் வேலின்; நெடு வாயில் உக — வாயில் வீழ்த்தி அழித்த; செருவில் பரந்தவன் — கொடிய யுத்தத்தில்; பல்லவர் கோன் — வென்ற பல்லவ அரசன்; பணிந்த — வணங்கும்; பரமேச்சுரவிண்ணகரம் அதுவே — அதுவே பரமேச்சுரவிண்ணகரம்

munnam oru kāl — ŏnce, previously; mā uruvāy — having a distinguished form; kadalul̤ — in thiruppāṛkadal; uram tharum — strong; mel — tender; aṇai — on thiruvananthāzhwān; pal̤l̤i koṇdān — being the one who mercifully rested; varam tharum — one who fulfils (everyone-s) desires; mā maṇi — like a chinthāmaṇi (touchstone); vaṇṇan — for the one who is having the nature; idam — abode; maṇi — filled with gems; mādangal̤ sūzhndhu — surrounded by mansions; azhagāya kachchi — in the beautiful kānchīpuram town; maṇṇaiyil — in the capital city named maṇṇai; nirandhavar — enemies; puṇ — flesh; nugar — consuming; vĕl — spear-s; neduvāyil — in the huge mouth; uga — to have (them) destroyed; muna nāl̤ — previously; seruvil — in the battle; parandhavan — one who engaged fully; pallavarkŏn — pallava king; paṇindha — surrendered; paramĕchchura viṇṇagaram — paramĕṣvara viṇṇagaram

Detailed Explanation

He is that supreme emperumān who, in a time long past, manifested a most distinguished and glorious form as He mercifully reclined upon the divine serpent-couch, Thiruvananthāzhvān, in the transcendent Milk Ocean, Thiruppārkaḍal. This divine couch, Ādiśēṣa, is possessed of both immense strength and exquisite tenderness. As celebrated in the Stōtra Ratnam (39),

+ Read more

PT 2.9.2 PT 2.9.4