PT 1.5.7

The Abode of Narasiṁha is Sālagrāma

நரசிம்மன் வாழுமிடம் சாளக்கிராமம்

994 ஏனோர் அஞ்சவெஞ்சமத்துள் அரியாய்ப்பரியஇரணியனை *
ஊனாரகலம்பிளவெடுத்த ஒருவன் தானேஇருசுடராய் *
வானாய்த்தீயாய்மாருதமாய் மலையாய்அலைநீருலகனைத்தும்
தானாய் * தானுமானாந்தன் சாளக்கிராமம்அடை நெஞ்சே!

PT.1.5.7

994 eṉor añca vĕm camattul̤ * ari āyp pariya iraṇiyaṉai *
ūṉ ār akalam pil̤avu ĕṭutta * ŏruvaṉ tāṉe iru cuṭar āy **
vāṉ āyt tī āy mārutam āy * malai āy alai nīr ulaku aṉaittum
tāṉ āy * tāṉum āṉāṉ-taṉ * cāl̤akkirāmam aṭai nĕñce-7 **

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Sālagrāmam

Simple Translation

994. To make the demons tremble, He became fierce Narasimha, and tore apart the chest of Hiraṇya in a blazing battle. He is the sun and moon, the fire and sky, the mountains and roaring seas. He is all the worlds and more. This wondrous Lord with a divine form and incomparable strength dwells in ŚālakkiRāmam. O heart, go! Seek that sacred place!

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஏனோர் — சத்துருக்களான அசுரர்கள்; அஞ்ச — பயப்படும்படியாக; அரி ஆய் — நரசிம்ம மூர்த்தியாகி; வெம் சமத்துள் — கடுமையான போரில்; பரிய — பருத்த சரீரத்தையுடைய; இரணியனை — இரணியனை; ஊன் ஆர் அகலம் — பருத்த மார்பு; பிளவு எடுத்த ஒருவன் — கிழியும்படி செய்தவனும்; தானே இரு சுடர் ஆய் — தானே சந்த்ர ஸூர்யர்களாயும்; வான் ஆய் தீயாய் — ஆகாசமாயும் அக்னியாயும்; மாருதம் ஆய் — வாயுவாயும்; மலை ஆய் அலை நீர் — மலையாயும் கடலாயும்; உலகு — உலகங்கள்; அனைத்தும் — அனைத்துமாய் இருப்பவனும்; தான் ஆய் தானும் — அஸாதாரணமான திவ்யமங்கள; ஆனான் — விக்ரஹத்தையுடைய; தன் — எம்பெருமான் இருக்கும் இடம்; சாளக்கிராமம் — திவ்ய தேசமாகிய சாளக்கிராமத்தை; அடை நெஞ்சே! — ஓ மனமே! நீ அடைவாய்

ĕnŏr — demons, who are enemies; anja — to fear; vem — cruel; samaththul̤ — in the battle; ariyāy — being narasimha; pariya — one who is having big body; iraṇiyanai — hiraṇya-s; ūn ār — filled with flesh; agalam — chest; pil̤avu eduththa — tore down; oruvan — having incomparable strength; thānĕ — such sarvĕṣvaran; iru sudarāy — being chandhra and sūrya; vānāy — being sky; thīyāy — being fire; malaiyāy — being mountains; alai nīr — surrounded by ocean with waves; ulagu anaiththum — all worlds; thānāy — remained to be directly identified as him; thānum ānān than — the merciful abode of sarvĕṣvaran who is also having distinguished form; sāl̤akkirāmam adai nenjĕ — ŏh mind! ṛeach such ṣrī sāl̤agrāmam.

Detailed Explanation

The Supreme Lord, Sarvēśvaran, in His terrifyingly beautiful manifestation as Bhagavān Narasiṁha, entered the theater of a cruel and fearsome battle. His purpose was to instill profound dread in the hearts of the asuras, the eternal foes of dharma, as revealed in the words, ēnōr...—"to cause the enemy demons to become frightened in the battle." With divine ease,

+ Read more

PT 1.5.6 PT 1.5.8