PT 1.3.6

நினைவு தவறாமுன் பதரியை வணங்கு

973 எய்த்தசொல்லோடுஈளையேங்கி *
இருமியிளைத்து *
உடலம் பித்தர்போலச்சித்தம்வேறாய்ப் *
பேசியயராமுன் **
அத்தன்எந்தைஆதிமூர்த்தி *
ஆழ்கடலைக்கடைந்த *
மைத்தசோதியெம்பெருமான் *
வதரிவணங்குதுமே
PT.1.3.6
973 ĕytta cŏlloṭu īl̤ai eṅki * irumi il̤aittu * uṭalam
pittar polac cittam veṟāyp * peci ayarāmuṉ **
attaṉ ĕntai āti mūrtti * āzh kaṭalaik kaṭainta *
maitta coti ĕmpĕrumāṉ * vatari vaṇaṅkutume (6)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

973. Before we grow frail and cough-worn, Minds wandering, speech confused like the mad, Let us bow to Him, our Lord and Father, The dark-hued Radiance who churned the deepest ocean, Let us worship Him at the sacred Badrinath.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)
எய்த்த பலஹீனமான; சொல்லோடு பேச்சுடனே; ஈளை ஏங்கி கோழையாலே இளைத்து; உடலம் இருமி இருமலாலே சரீரம்; இளைத்து மெலிந்து; பித்தர் போல பைத்தியம்பிடித்தவர்கள்போல; சித்தம் ஒன்றை நினைத்து; வேறாய் பேசி மற்றொன்றைப் பேசி; அயராமுன் அயர்ந்து போவதற்கு முன்பே; அத்தன் எந்தை ஸ்வாமியாய் என் தந்தையாய்; ஆதி மூர்த்தி முழுமுதற்கடவுளாய்; ஆழ் கடலை ஆழ்ந்த கடலை; கடைந்த கடைந்தவனாய்; மைத்த கறுத்த நிறத்தோடு கூடின; சோதி தேஜஸ்ஸையுடையவனான; எம்பெருமான் எம்பெருமான் இருக்கும்; வதரி வணங்குதுமே வதரியை வணங்குவோம்
eyththa weak; sollŏdu with speech; īl̤ai due to mucus; ĕngi becoming weak; irumi suffering from cough; udalam body; il̤aiththu becoming thin; piththarpŏla like mad men; siththam vĕṛāyp pĕsi thinking one thing and speaking something else; ayarā mun before breaking down; aththan being lord; endhai being my father; ādhimūrththi being the cause of the universe; āzh deep; kadalai ocean; kadaindha one who churned; maiththa dark; sŏdhi having radiance; emperumān sarvĕṣvaran who accepted me as a servitor, his; vadhari ṣrī badhari; vaṇangudhum let us worship

Āchārya Vyākyānam

எய்த்த சொல்லோடு ஈளை ஏங்கி இருமி இளைத்து உடலம் பித்தர் போலே  சித்தம் வேறாய் பேசி அயரா முன் அத்தன் எந்தை யாதி மூர்த்தி ஆழ் கடலைக் கடைந்த மைத்த சோதி எம்பெருமான் வதரி வணங்குதுமே–1-3-6-

வியாக்யானம் – எய்த்த சொல்லோடு – ஈளை துடங்கி எய்க்கை அன்றிக்கே முந்துறவே எய்த தாயிற்று சொல்லுவது – அது தான் அநந்தரம் ஈளை யோடே கொடு போய்  சேர்க்கும்- அதின் அனந்தர மாக இளைப்பு வந்து கைக் கொள்ளும்

+ Read more