PMT 9.6

While Still Alive, I Lost You!

உயிரோடு உன்னை இழந்தேனே!

735 அம்மாவென்றுகந்தழைக்கும் ஆர்வச்சொல்
கேளாதே * அணிசேர்மார்வம்
என்மார்வத்திடையழுந்தத் தழுவாதே
முழுசாதேமோவா துச்சி *
கைம்மாவின்நடையன்னமென்னடையும்
கமலம்போல்முகமும்காணாது *
எம்மானையென்மகனையிழந்திட்ட
இழிதகையேனிருக்கின்றேனே.

PMT.9.6

735 ammā ĕṉṟu ukantu azhaikkum * ārvaccŏl kel̤āte aṇi cer mārvam *
ĕṉ mārvattiṭai azhuntat tazhuvāte * muzhucāte movātu ucci **
kaimmāviṉ naṭai aṉṉa mĕṉṉaṭaiyum * kamalam pol mukamum kāṇātu *
ĕmmāṉai ĕṉ makaṉai izhantiṭṭa * izhi takaiyeṉ irukkiṉṟeṉe (6)

Ragam

Kāmbhoji / காம்போதி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

735. Dasaratha says, “From now on I will not hear anyone lovingly calling me “amma. ” No more will I feel the tight embrace of his ornamented chest on my chest. I cannot kiss him on his forehead, I will not be able to see his majestic walk that is like the stride of an elephant, I will not be able to see his lotus face anymore. I have lost my dear one, my son. Surely I have done terrible deeds, yet I am still alive. ”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அம்மா! என்று — அம்மா! என்று; உகந்து அழைக்கும் — மகிழ்ச்சியாக அழைக்கின்ற; ஆர்வச்சொல் — அன்பு மிக்கச்சொல்லை; கேளாதே — கேட்காமலும்; அணி சேர் மார்வம் — நகைகள் அணிந்த மார்பை; என் மார்வத்திடை — என் மார்பிலே; அழுந்த — அழுந்தும்படி; தழுவாதே — இறுக தழுவாமலும்; முழுசாதே — முழுமையாக; உச்சி மோவாது — உச்சியை மோந்திடாமலும்; கைம்மாவின் — யானையின்; நடை அன்ன — நடைபோன்ற; மென்னடையும் — மென்மையான நடையும்; கமலம் போல் — தாமரை மலர்போன்ற; முகமும் — முகத்தை; காணாது — காணாமலும்; எம்மானை — என் மகனை; இழந்திட்ட — காட்டிற்கு அனுப்பிவிட்ட; இழி — இழிவான செயலை; தகையேன் — செய்த நான்; இருக்கின்றேனே — உயிருடன் இருக்கின்றேனே! அந்தோ!

kel̤āte — not listening to; ārvaccŏl — the loving word of; ukantu aḻaikkum — joyfully uttered; ammā! ĕṉṟu — amma'; taḻuvāte — and not embracing; aḻunta — tightly; aṇi cer mārvam — the ornament adorned chest of Yours; ĕṉ mārvattiṭai — on my chest; muḻucāte — and not fully; ucci movātu — kiss His forehead; kāṇātu — and not seeing; mĕṉṉaṭaiyum — that soft gentle; naṭai aṉṉa — walk; kaimmāviṉ — like that of an elephant; kamalam pol — and His lotus flower-like; mukamum — face; takaiyeṉ — I did; iḻi — the shameful act of; iḻantiṭṭa — sending; ĕmmāṉai — my Son to forest; irukkiṉṟeṉe — yet I still live—alas!

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In this sublime pāsuram, the Āzhvār, entering into a state of profound empathy, fully assumes the heart-rending pathos of Emperor Daśaratha. Through the emperor's voice, the Āzhvār laments the grievous loss of all the divine pleasures once bestowed by the presence of his beloved son, Śrī Rāma. He mourns the loss of hearing His sweet

+ Read more

PMT 9.5 PMT 9.7