PMT 4.11

பகவானின் பக்தர்களாக ஆவர்

687 மன்னியதண்சாரல் வடவேங்கடத்தான்தன் *
பொன்னியலும்சேவடிகள்காண்பான் புரிந்திறைஞ்சி *
கொன்னவிலும்கூர்வேல் குலசேகரன்சொன்ன *
பன்னியநூல்தமிழ்வல்லார் பாங்காயபத்தர்களே.

687 ## maṉṉiya taṇ cāral * vaṭa veṅkaṭattāṉ taṉ *
pŏṉ iyalum cevaṭikal̤ * kāṇpāṉ purintu iṟaiñci **
kŏl navilum kūrvel * kulacekaraṉ cŏṉṉa *
paṉṉiya nūl tamizh vallār * pāṅkāya pattarkal̤e (11)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruvenkadam

Simple Translation

687. Wishing to see the golden shining feet of the lord , Kulasekharan with a sharp spear that kills his enemies worshipped the god of Thiruvenkatam hills, that has cool lovely slopes and composed pāsurams praising Him. If Tamil scholars learn these pāsurams of Kulasekharan well, they will become austere devotees.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கொல் — பகைவரை வெல்வதில்; நவிலும் — தேர்ச்சி பெற்ற; கூர்வேல் — கூர்மையான வேலையுடைய; குலசேகரன் — குலசேகராழ்வார்; மன்னிய தண் — மாறாத குளிர்ச்சியுள்ள; சாரல் — சாரல்களையுடைய; வட வேங்கடத்தான் — வடவேங்கடத்தில் இருக்கும்; தன் — எம்பெருமானது; பொன் இயலும் — பொன்போன்ற சிவந்த; சேவடிகள் — திருவடிகளை; காண்பான் புரிந்து — காண்பதற்கு ஆசைப்பட்டு; இறைஞ்சி சொன்ன — துதித்துச் சொல்லிய; பன்னிய — நன்கு அமைந்த இந்த; நூல் தமிழ் — தமிழ் பாசுரங்களை; வல்லார் — அனுஸந்திப்பவர்கள்; பாங்காய — பெருமானின் மனதிற்கினிய; பத்தர்களே — பக்தர்களாவர்

kulacekaraṉ — Kulasekara Azhwar; kūrvel — who has a sharp spear; navilum — that is capable; kŏl — of winning over enemies; kāṇpāṉ purintu — yearning to see; pŏṉ iyalum — the red gold-like; cevaṭikal̤ — divine feet; taṉ — of the Lord; vaṭa veṅkaṭattāṉ — who resides in Tirumala; maṉṉiya taṇ — that has unchanging cool; cāral — drizzles and mist; iṟaiñci cŏṉṉa — sang in praise; paṉṉiya — well-crafted; nūl tamiḻ — Tamil Hymns; vallār — those who reflect upon them; pattarkal̤e — will become devotees; pāṅkāya — and dear to Lord's heart

Detailed WBW explanation

Those who master the Tamil of [this] thread that was spun
- uttered by Kulacēkaraṉ with a sharp spear trained in killing, bowing down and desiring to see the gold-like red feet of Him of
Veṅkaṭa in the North with everlastingly cool mountain slopes — are devotees agreeable [to Him] indeed.

⬥maṉṉiya taṇ cāral vaṭa vēṅkaṭattāṉ taṉ poṉ+ iyalum cē ~aṭikaḷ kāṇpāṉ

+ Read more

PMT 4.10